TZOB (Türkiye Ziraat Odaları Birliği)nin 2019 Zirai ve İktisadi raporunda yer alan bu konu üreticimizin mevcut durumunu ortaya koymak bakımından önem taşımaktadır.
Tarımsal mekanizasyonun düzeyinin göstergesi olarak aşağıdaki kriterler göz önünde bulundurulmaktadır.
• Traktör başına alet-makine sayısı,
• Traktör başına alet-makine kütlesi,
• İşlenen alan başına düşen traktör gücü (kW/ha),
• 1000 ha alana düşen traktör sayısı (traktör/1000 ha),
• Traktör başına işlenen alan (ha/traktör),
Ülkemiz mekanizasyon düzeyinin, AB’nin gerisinde olduğu görülmektedir. Bugün AB’de traktör başına düşen ekipman sayısı 10 iken maalesef ülkemizde bu rakam 5,2’dir.
Ülkemizde traktör başına düşen alan 26 hektar seviyesinde iken, AB’de bir traktör 11,3 hektar alanı işlemektedir. 1.000 hektar alana ülkemizde 45 adet traktör düşerken bu rakam AB’de 57’dir.
AB’deki traktörlerin yüzde 90’ı dört çeker ve ortalama güçleri 100 beygirin üzerinde iken ülkemizdeki traktörlerin sadece yüzde 20’si dört çeker ve ortalama gücü 60 beygir civarındadır.
Bu rakamlar ülkemiz tarımsal mekanizasyonun tüm gelişmelere rağmen hala yeter düzeyde olmadığını göstermektedir.
Tüm kesimlerin kabul ettiği bir gerçek var. Bu gerçek tarımsal girdi kalemleri içerisinde en pahalı girdinin mekanizasyon olduğudur.
Bu yüksek maliyet payına rağmen mekanizasyon tohum, gübre, ilaç ve mazottan daha az önemli görülmektedir.
Unutulmamalıdır ki ülkemiz makina parkına katılan her bir alet ve makina iş gücü verimliliğini, ürünün kalitesini ve verimini arttırmaktadır.
Mekanizasyona yapılan her bir kuruşluk yatırım, çiftçinin rekabet gücünü yükselttiği gibi, ülkemiz ihracatına da yeni pazarlar kazandıracaktır.
Mekanizasyon girdileri içerisinde en pahalısı biçerdöverlerdir. Buradaki artış, mekanizasyon düzeyindeki gelişmelere paralel olmuştur. 2000 yılında 11 bin 811 olan biçerdöver sayımız 2016 yılında 16 bin 247 adede yükselmiştir. Biçerdöver sayısında yüzde 37,5 oranında artış olmuştur.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.