Tarım sektörü, tüm dünyada ülkelerin gelişmişlik düzeyi ne olursa olsun, tüm ülkelerin ekonomik hayatlarında önemli bir yere sahiptir. Vazgeçilmez ana sektördür. Stratejik öneminden dolayı “kamu yararında öncelikli sektördür.Tarım yasaları genellikle enerji,maden,inşaat sektörlerinin önünde gelir.
Dünya nüfusu hızla artarken, gelecek yılların ve yüzyılların “gıda mücadelesi ve savaşları” dönemi olduğu senaryoları kabul görmekte iken…
Günümüzde,ülkemizde tam tersi bir gerçek yaşanmaktadır.Tarım dışı sektörler tarım sektörünü ezilmesi kolay,ensesine vurulduğunda ağzından lokması en kolay alınabilen kesim olarak görmektedirler.
Tarım dışı sektörlerin hükümet ve bürokrasiler üzerinde de ağır bir baskısı ve lobi üstünlükleri bulunmaktadır.
Bizde ise hala kamu yararı enerji,maden ve inşaatta görülmekte.
İnsanlığın hayatiyetini sürdürebilmesi için gereken gıda maddeleri ile kullandıkları hammaddelerin tamamının temini, tarım sektörü eliyle sağlanmakta ve bu sektörün yerine başka bir sektörün ikamesi henüz bulunmamaktadır.
Ülkelerin ekonomik kalkınma süreçlerinde, tarım sektörü ile sanayi sektörü arasında sıkı bir ilişki ve etkileşim mevcuttur. Gıdası kendine yetmeyen ülkelerin gelecekte sıkıntılı dönemler yaşayacağı ortadadır. Bu nedenle geçmişte tarıma dayalı ekonomilere sahip olan gelişmiş ülkeler, önce tarım sektörüne ağırlık vererek tarım sektörünün gelişmesini sağlamış, daha sonra bu sektörden elde edilen kaynak birikimleri ile sanayileşmeye hız vermiştir.
Günümüzde başta Rusya olmak üzere iklim ve coğrafyaları nedeniyle gıda üretmekte zorlanan ülkeler kendi “milli tarım” politikalarını yürürlüğe koyarak tarımı geliştirmek suretiyle gıda üretimi yoluna gitmektedirler.Rusya ile aramızdaki tarım ürünleri ihracat sorununun temelinde yatan nedenlerden birisi de budur.
Tarım sektörünün diğer sektörlere nazaran daha vazgeçilmez ve stratejik öneme sahip bir sektör olması nedeniyle, büyük ölçekli hatta çok uluslu işletmelerin tarım sektörüne ya da bu sektöre bağlı yan sektörlere olan ilgisinin yükseldiği ve tarıma yatırımları hızla artmaktadır..
Tarımsal gelişmenin sağlanması ve sürdürülebilir olması için tarımsal faaliyetler, büyük ölçekli ve alanında uzman tarım işletmeleri tarafından, modern tarımsal yöntemler kullanılarak sürdürülmelidir. Aynı zamanda küçük üreticilerin büyümeleri sağlanana dek desteklemeler sürdürülmelidir.
Türk çiftçisinin en önemli sorunu fiyat istikrarsızlığı olup,zorunlu –toprak yapısı,iklimsel özellik dışında kalan-şartlar dışında sürekli ve yeni arayışlar içindedir.Ekip diktiği ürün girdi giderlerini karşılamadığından dolayı yeni ürün çeşitleri yetiştirme,üretme ve satabilme çabasındadır.
Devletin bu alanda üreticiye ışık tutacak ve zorlayıcı,bölgesel ürün planlamalarının olmaması,üreticinin piyasa şartlarına uymasında sıkıntılar yaratmaktadır.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.