Kuraklık yaşandığı coğrafya itibariyle, ülkemiz ve ilimiz tarımında, sosyal ve ekonomik olarak önemli zararlar oluşturmaktadır.
Kuraklık, uzun yıllar kaydedilmiş olan yağışların, normal seviyelerinin önemli ölçüde altına düşmesi sonucu, bitki deseni, arazi ve su kaynaklarının olumsuz etkilenmesine ve sucul dengenin bozulması neden olan doğal olay olarak tarif edilebilir.
Tarımsal üretimi ve ürün kalitesini etkileyen başlıca unsurlar toprak, tohum-fidan, insan ve iklimdir. Bunlardan iklim dışında kalan diğer unsur genellikle kontrol edilebilir, geliştirilebilir. Tarım teknik ve teknolojileri ne kadar modernleşirse veya gelişirse gelişsin iklim unsurlarının etkilerinin ıslah edilmesi daha zor bir süreçtir. Ve iklim kendi dönüşümü içerisinde tarımsal üretimi önemli ölçüde etkilemeyi sürdürmektedir.
Ülkemiz tarımı da iklim şartlarından ve kuraklıktan doğrudan etkilenmektedir. Yakın tarihlerde Türkiye’deki kuraklık olaylarının en şiddetli ve geniş yayılış olanları, 1971-1974 dönemi ile 1983, 1984, 1989, 1990, 1996 ve 2001 ve 2007 yıllarında oluşmuştur (Türkeş, 2003).
1999-2020 arasındaki süreçte şiddetli ve yaygın meteorolojik kuraklıklar, özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu ile Ege ve Akdeniz bölgelerinde etkili olmuştur. En yakın tarihteki doğrudan su ile ilgili kuraklık olgusu 2007 yılında yaşandı. 2007 kış, ilkbahar ve yaz aylarında yaklaşık dokuz ay süren kuraklık ülkemizin özellikle Marmara, Ege ve İç Anadolu bölgeleri ile Batı Akdeniz ve Batı-Orta Karadeniz bölümlerinde etkili oldu. Uzun süreli ortalamaların çok altındaki yağış koşullarına bağlı meteorolojik kuraklıkların bir sonucu olarak, Türkiye'de tarımsal ve sucul kuraklıklar da ortaya çıkmıştır.
2007 yılı kuraklığından Ege bölgesi ve Aydın; incir ürünü doğrudan ve derin bir biçimde etkilenmiştir. Bu kuraklıktan dolayı, erkek incir ağaçlarının ilek meyvesinden sonra vermiş olduğu ebe ve boğa meyvelerinin oluşumunda yetersizlikler olduğu görülmüştür. İlek meyvelerinin dökülmesi ve yeteriz döllenme (ilekleme) işleminden dolayı kurutmalık incir meyvelerinde görülen meyve dökülmelerinde, 2007 ve 2008 yıllarında yaşanan kuraklığın etkili olmuştur(2).
Aydın İlinde sembol üretim biçimi ve üretimini incir tarımı ve sektörü
Aydın incirini kuraklık ve sulu tarım açısından ele aldığımızda iki farklı ana çeşit ve sulama tekniği ile karşı karşıya kaldığımızı görmekteyiz.
Aydın’da ana ürün olan “sarılop” incir ovada ve yamaç arazilerde sulama imkânları gözetilerek kuru ve sulu biçimlerde yetiştirilmektedir. Sulu incir tarımı daha çok taze sarı lop incirin pazarlandığı Buharkent çevresinde yoğunlaşmaktadır ki ovada yer alan bu incir alanları yaş ve kış sulamaları toplamı olarak toprak ve hava nemi de dikkate alınarak 3-5 defa “tava” sistemi ile sulanmaktadır. Bunun yanında yine Buharkent çevresinde Büyük Menderes ovasında yoğunlaşan ve şu anda Aydın ilinde geniş bir sahada dikimi yapılmakta olan ve gelecekte de güçlü bir ekonomik getirisi olacağı planlanan “Bursa siyahı incir” bahçeleri de sarı lop incire göre daha fazla sulanan çeşit olarak karşımızda durmaktadır.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.