1952 yılında Aydın’a sık sık ziyaretlerde bulunan Tarım bakanı Nedim Ökmen, Söke’nin bir ziraat memleketi olduğunu, buradaki pamuk üretiminin milletçe kalkınmamız için mühim rol oynadığını belirtmiştir. Bölge pamuklarında pembe kurtların sirayet ettiğini bu konuda gereken tedbirlerin alınacağını önemle vurgulamıştır. Bu hastalık sebebiyle Manisa, İzmir, Aydın illerine bağlı ilçelerde kontrol ve Nazilli de dezenfekte merkezlerinin kurulacağını bildirmiştir. Bölge halkı ve diğer vatandaşlar elinde bulunan tohumları mahalli mülkiye amirliğine bildirmesi gerektiğini de sözlerine ekleyen uzmanlar, kontrolsüz, mühimsiz torbalarla tohum satışının yasaklanacağını söylemiştir. Pamuk üretiminin gittikçe artacağını da vurgulayan Ökmen, rekoltenin üs misline çıkacağını ve hatta müşterisinin şimdiden hazır olduğunu belirtmiştir (1).
1952 yılı itibariyle, tarım işlerine ayrılan bütçenin 85 milyona çıktığını söylenmiş, ilerleyen yıllarda 250 milyona ulaşmasını hedeflediklerini belirtmiştir. Son zamanlara kadar elinde vasıtası olmadığı için köylü arasına girmeyen ziraat memurlarına da gerekli vasıtanın sağlanacağını konuşmasına eklemiştir (2).
1952 yılının Ağustos ayında, İncir Tarım Satış Kooperatifleri birliği kongresi toplanmıştır. Kongrede rakip memleketler karşısında incirin şöhret ve itibarını korumak için gerekli tedbirlerin alınması gerektiği üzerinde durulmuştur. 1952 yılı incir mevsimi üretimin çoğalmasına imkân vermiştir. Ayrıca kongrede, 1951-52 iş yılında İncir Satış Kooperatifleri birliği 200 bin kira kar elde ettiğini bildirmiştir. İzmir’de toplanan incir tarım satış kooperatifleri birliği yıllık kongresinde, bir yıl öncesine oranla 5000 ton fazla olarak 27.000 ton incir elde edilmiştir. Buna karşılık 9,725 ton teslimat yapılmıştır. Teslim edilen bu mallar tamamen satılmıştır (3).
Olumlu dış gelişmeler ve uygun hava şartları tarımsal üretimi de arttırmıştır. Mesela buğday ekim alanları 1949 yılında 4 milyon hektar iken 1953 yılı sonunda 6 milyon hektarın üzerine çıkmıştır. Aynı şekilde 1949’da 2,5 milyon ton olan buğday üretimi 1953 sonunda 8 milyon tona ulaşmıştır.
Aydın’da 1952 yılında zeytin üretimi bir önceki yıldan bir kat fazlasıyla 12-13 milyon kilo olduğu tahmin edilmiştir. Zeytin sezonunun açılmasıyla birlikte, yeni mahsul piyasası 150-152 kuruş olarak belirlenmiştir. Son on yılda en yüksek üretim 15 milyon ton olduğu düşünüldüğünden söz konusu yılın üretimi hem üreticiyi hem de kooperatif ortaklarını tatmin etmemiştir. 1932 yılından beri köylünün alıştığı fenni imar ve budamanın ve son on yıl içinde köylüye dağıtılan deliceliklerle bunların imar ve ihyası için banka kredisi sağlanmasının ve bu suretle zeytinlik sahalarının genişletilmesinin büyük etkisi olduğu belirtilmiştir. Sezonun açılmasını takip eden günler içinde, yeni mahsul 5 asitli ve sabunluk zeytinyağı piyasası İzmir’de 145 kuruşa düşmüştür. Aydın’da ise bu cins yağlar 135 kuruştan alivre330 durumda işlem görmüştür (4).
(1)::Yılmaz,agt.s 98..
2: Yılmaz,agt.s 98.
3: Aydın Gazetesi, 7 Ağustos 1952. Bkz. Yılmaz,agt.s 107.
4:Aydın Gazetesi, 5 Aralık 1952 Bkz.Yılmaz,agt.s 112.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.