TARIM SEKTÖRÜNDE ÜRETİCİ ÖRGÜTLENMESİNİN AMAÇLARI

Türk toplumu içinde, başta Ziraat Odaları,Kooperatifler ve Birlikler halinde örgütlenme Çabası içinde olan Türk üreticisi, hala sıkı ve akılcı bir örgütlenme model ve biçimini ortaya koyamamıştır.

Bunda üreticilerin değişik nedenlerle bütünleşememe sorunu yanında diğer sektörlerin bu dağınıklıktan ekonomik yarar sağalamaları ve bu amaçla gözle görünmez bir biçimde bu örgütlenmenin önüne geçmeleri yatmaktadır.

Şöyle ki güçlü üretici örgütlenmelerinde üreticiler girdileri için pazarlık şansına sahip iken ürettikleri ürünlerin de fiyatlarını belirleyebilmektedirler.

Günümüzde Türkiye gerçeği ise girdi fiyatlarını imalatçı, sanayici ve ithalatçı belirlerken ürün fiyatlarını da aracı, komisyoncu, pazarcıyla marketler belirlemektedir.

Bu olgunun önüne geçmek için de sıkı ve akılcı bir üretici örgütlenmesine ihytiyaç duyulmaktadır.

Bundan dolayıdır ki üretici örgütlenmesinin ana amacı şunlar olmalıdır:

• Ortak davranma ve sorumluluk bilincinin yerleştirilmesi, yaygınlaştırılması,

• Tarım ile uğraşanların / kırsal alanda yaşayanların yaşam düzeylerinin yükseltilmesine katkıda bulunulmasıdır,

• Kırsal alanda yaşayanlar-tarım ile uğraşanlar için sürdürülebilir bir gelir yapısının ortaya çıkarılması, Özellikle

genç nüfus için yeni iş alanlarının yaratılması,

• Kredi temininde uygun koşulların yaratılması,

• Girişimci bir üretici-üye yapısının oluşturulması,

• Üretim maliyetlerinin azaltılması,

• Çağdaş üretim ortamının oluşturulmasına katkıda bulunulması,

• Etkin pazarlama koşullarının yaratılması,

Bu amaçları gerçekleştirmenin yolu da Üretici örgütlenmesinden geçmektedir.

Üretici birlikleri yasası “kadük”,işlemez ve işe yaramaz durumdadır.Geriye sadece kooperatifler kalmaktadır.Türk ekonomisi için Tarımsal amaçlı kooperatiflerin güçlenmesi gerekmektedir.

Her türlü olumsuz çabaya rağmen,” Ülkemiz ekonomisinde tarım sektörü, milli gelir ve istihdamdaki önemini korumaktadır. Tarımda büyümeyi istikrarlı hale getirmek ve çiftçilerimizin alım güçlerini artırmak üzere tarıma daha fazla kaynak aktarmak ve Türk tarımının rekabet gücünü yükseltmek zorundayız. Doğru ve istikrarlı bir tarım politikası ile örgütlü, verimli ve rekabet gücü yüksek bir tarımsal yapı oluşturulmalı, çiftçilerimizin gelir düzeyi ve yaşam standartları yükseltilerek tarımsal faaliyetlerini sürdürebilmeleri sağlanmalıdır. (*)”

(*):TZOB İktisadi ve Zirai Rapor-2019