Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı “2023 yılı Tarım Hedef ve Vizyonu”nunda, 2023 hedeflerine bakıldığında 150 milyar dolarlık üretim, 40 milyar dolarlık ihracat hedefi hedefi öngörmektedir.
Gönül ister ki bu hedeflerin daha da önüne geçilsin. Ancak ekonomik hedefler dilek ve temennilerle gerçekleşmiyor.
Ülkenin potansiyelini ortaya çıkaracak hedeflerin gerçekleştirme noktası öncelikle tabandan yani üreticiden başlatılmalıdır. Masa başı uygulamalar ve düşüncelere hep havada kalmakta, Uygulanan politikalarla bu hedeflere ulaşılabilir mi?
Hedeflenen rakama ulaşmanın birkaç yolu bulunmakta.
İlkönce birim başına verim artırılmalıdır ki Türk üreticisi bu alanda oldukça başarılı sonuçlar elde etmiştir.Üzüm,kayısı,fındık,çay ve pamuk veriminde olduğu gibi.
Eğer birim/dekar/hayvan başı verimde sınırlara ulaşılmış ise yeni damızlık hayvan ,tarla,bahçe alanlarının oluşması gerekmektedir.
Ülkemizde ise yaşanan gerçekler bunun tam tersidir.
- "Her yıl 50 ila 100 bin hektar toprağı kaybediyoruz."
Tarım alanları daralmakta her geçen gün maden,enerji,inşaat sektörlerince işgal edilerek daraltılmaktadır.
Çıkarılan yasalar ve uygulamalar bu sektörleri korumaya yöneliktir.
Erazyon,işgal,maden çıkarma,inşaat faaliyetleri dolayısıyla azalan tarım arazilerinden bu miktarda ihracat nasıl gerçekleşecek,2023 hedeflerine nasıl ulaşılacaktır?
Arazi toplulaştırılması yapılıyor hem de çok geniş alanlarda. Ancak burada da toplulaştırmaya katılan devlet kurumları arasında eş güdüm eksikliği mevcut. Toplulaştırma olan yerde su sistemleri ya zamanında tesis edilemiyor ya da uzun gecikmelerle yıllık ürün kayıplarına neden olunmaktadır.
Üretilen tarım ürünlerinin üretim maliyetleri son derece yüksek,üreticini elinden çıkış fiyatları ise son derece düşüktür.Bu durum da sürdürülebilir bir tarım sürecinin ve 2023 hedeflerinin önündeki engellerden en önemlisidir.
Ticaret,Ekonomi,Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlıkları aracı zincirini kırmada işbirliği içinde değillerdir.
Her bakanlık ayrı telden ve makamdan çaldığı için senfoni değil kakafoni oluşmaktadır.
Gıda enflasyonunda aracı zincirinde yer alan sektörler göbeklerini hoplatarak gülerlerken enflasyonun günah keçisi Türk çiftçisi olmaktadır.
Üretici ve tüketici arasındaki fiyat farkını makul düzeye indirmeden 2023 hedeflerine nasıl ulaşacağız?
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.