Tarım kesiminde desteklemelerin önemini ve gerekliliğini anlayabilmek için öncelikle tarım kesiminin özelliklerinin ve diğer kesimlerden farklılıkların bilinmesi ve anlaşılması gerekmektedir.
Türk tarımının özellikleri kısaca şöyle sıralanabilir:
* Tarımsal üretimin büyük ölçüde üreticinin kontrolü altında olmayan doğa koşullarının etkisi altındadır.
* Türk tarımı diğer sektörlerin baskısı altındadır.
* Tarımsal üretimin gerçekleşmesi uzun bir zaman süreci gerektirmektedir
* Bu nedenden dolayı talep baskısına cevap vermek üzere tarımsal ürün arzı hemen artırılamamaktadır.
* Kısa dönemde tarımsal ürün arzı düşük bir esneklik göstermektedir.
* Tarımsal ürünler, birisi pazar, diğeri de çiftçi hanesinin öz tüketimi olmak üzere iki amaçla üretilmektedir.
* Türk tarımı kendi ürettiği ürünün piyasa fiyatını belirleyememektedir.
* Piyasa fiyatları belirlemede devletin etkisi nerdeyse sıfır düzeyindedir.
* Tarım kesiminde sanayi kesiminin aksine, azalan verim kanunun geçerli bulunmaktadır. Bu durum tarım kesiminde fazla sermaye kullanılmasını önlemekte, dolayısıyla sermaye-yoğun teknolojinin uygulanmasını sınırlı kılmaktadır.
* Çok sayıda ve dağınık olan tarımsal işletmeler ürettikleri ürünleri genellikle tam rekabete çok yakın piyasalarda sattıkları halde, ihtiyaçları olan girdileri piyasalardan üretici firmaların tespit ettiği fiyatlardan sağlamaktadırlar.
* Devlet müdahalesi olmadığı için tarımsal üreticiler bu piyasa koşullarına göre, gerek girdi satın alırlarken, gerekse ürünlerini arz ederlerken iki yönlü sömürüye açık durumdadırlar.
Bütün bu nedenlerin etkisiyle tarımın ve tarım ürünleri fiyatlarının güçlü bir şekilde desteklenmesi gerekmektedir.
Diğer sektörler gümrük politikaları, teşvik tedbirleri, vergi iadeleri v.b. koruma araçları ile korunmaktadır. Tarım kesiminin ise kendine özgü nitelikleri nedeniyle daha özel koruma politikaları ile desteklenmesi gerekmektedir.
1930'lardan bu yana uygulanan taban fiyat politikası bu özel koruma politikalarından biridir...Hükümetler tarafından taban fiyat kavramı, çiftçi gelirlerinin düzenlenmesini, kaynakların rasyonel kullanımını sağlamak, tarımsal üretimi artırmak, şehirleşme politikasını yönlendirmek, tarım ve tarım dışı sektörler ilişkisini düzenlemek için ortaya konmuştur.
Ancak günümüzde uygulanmayan bu kavramın Türk insanının gıda geleceği ve Türk tarımının devamlılığı ,İçin geri getirilmesi şarttır.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.