Pek çok yazımızda defalarca bu konuyu işledik.
Türk çiftçisi neden yeni ürün arayışı içindedir?
Bu sorunun cevabı gayet basit: Çünkü ürettiği ürünü satma zamanı geldiğinde, fiyatını kendisi ve kooperatifi belirleyemediği için çoğu zaman ürün “yok” bahasına satılmaktadır. Üretici/Çiftçi tüm parasal plan ve programını hasada göre yapmıştır. Ürün para etmeyince yine ve yeniden bir borçlanma sarmalı içerisine girecektir.
Çözüm birkaç ayaktan oluşmaktadır.
Öncelikle artık tarım üzerindeki doğrudan vergiler tamamen kaldırılmalı, girdiler (elektrik, mazot, tohum, fide, fidan, kimyevi gübre, zirai ilaç vb.) üzerindeki dolaylı vergiler –başta KDV olmak üzere- tamamen kaldırılmalıdır.
Hemen ardından “tarımsal destekleme” adı altında üreticiye verilen desteklemeler ciddi ve derde deva düzeye yükseltilmelidir.
Üreticinin ödediği vergi tersine çevrilerek desteklemeye dönüşmelidir.
Tarım ürünleri ticaretinde üretici “tek kazanamayan “olmaktan çıkarılarak, ”en çok kazanan” pozisyonuna getirilmelidir.
İşin bir diğer cephesi olan her yıl yeni ürün arayışından üretici kurtarılmalıdır. Yoksa ne tarımsal üretimde istikrar ne de gıda güvencesi kalmamaktadır.
Üretici, Konya’da tropikal meyve yetiştirmeyi, incir yetiştirmeyi düşünmemelidir. Aydın’da incir bahçesini, zeytinliğini söküp jeotermal ısı ile serada muzu hayal etmemelidir.
Sorunun ana kaynaklarından birisi ihtisaslaşmadır.
Ülkemizdeki tarım işletmelerinin yaklaşık %70’inde hayvansal ve bitkisel üretimin birlikte yapıldığı dikkate alındığında, tarım işletmelerinde çiftçi hanelerinde uzmanlaşma yaygın değildir
Sayın Mehdi Eker’in Tarım Bakanlığı esnasında yürürlüğe giren ve hala bir türlü somut sonuçları alınamayan “Havza bazlı proje” yeniden ele alınmalıdır.
Projede her havza için öngörülen ürünler yeniden tanzim edilmelidir. Mesela Aydın ili için hububat desteklenmesi gereksizdir. Bu destekleme incire,üzüme,cevize,kestaneye ve ilde yetişen diğer meyve ve sebzeler için düşünülmelidir.
Hububatın yetiştiği yoğun alanlar bellidir. Destekleme oralara yönlendirilmelidir.
Her ilin öncelikle en yaygın ve başarılı bir şekilde ürettiği ilk 30 ürün belirlenmeli, bunlar arasından çiftçinin Ziraat Odalarının,Ziraat Mühendisleri Odalarının,Tarımsal Kooperatiflerin,Üretici Birliklerinin görüşleri alınarak liste yeniden oluşturulmalıdır.
Ankara’da Tarım Orman Bakanlığı’nda kıçı koltuğundan başka yer –tarla,bahçe,ağıl,ahır-görmemiş,bitki,toprak,su,ürün,Pazar nedir bilmeyen üç bürokratın hazırlayacağı tarım projeleri bu kadar olacaktır.
Aynen İyi Tarım uygulamalarını, uygulamalar devam ederken desteklemesini, son üç yılda başarıyla tamamladığı için üreticinin çabasını değersiz kabul eden, kaldıran aklı evvel bürokrat gibi…
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.