TAGEM (Tarımsal Ekonomi ve Politikalar Geliştirme Enstitüsü Müdürlüğü),” Türkiye Tarımı, Beklentiler ve Gelişmeler” adı altında 2013 yılında yapılan bir araştırmada ülke tarım arazilerinin parsel büyüklüklerinin ortalama olarak 61 dekar olduğu ortaya konulmuştur.
Gerçekte ise parsel büyüklüklerinde bu ortalamayı sağlayan Orta Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgelerindeki hububat tarlalarının varlığından kaynaklanmaktadır.
Karadeniz,Ege,Akdeniz ve Marmara bölgelerinde bağ,bahçe ve tarla büyüklükleri ortalaması 20 dekarın altındadır.
Parselleri ürün bazında ele aldığımızda ise parseller küçüldükçe verimlilik ve hane başına düşen gelirin de düştüğünü görmekteyiz.
Ürünlere göre parsel büyüklükleri araştırıldığında;
“HUBUBAT:50 dekardan küçük buğday üreten işletmeleri toplam buğday üreten işletme sayısının % 53’ünü oluştururken, toplam buğday ekili alanın sadece % 18’ine sahiptirler. Verimin her işletme için ortalama verim seviyesinde olduğu kabul edilir ise, buğday işletmelerinin yarısından fazlası toplam buğday üretiminin ancak % 18’ini üretiyorlar demektir. Ya da toplam üretim 20 milyon ton kabul edildiğinde 4 milyon ton ürettikleri anlamına gelir. Ya da buğday üretimini gerçekleştiren işletmelerin İşletmeler ortalama olarak 36.3 dekarda buğdaydır. 38 dekarda mercimek üretmektedirler.
YAĞLI TOHUMLAR: 7.4 dekarda mısır, 35.1 dekarda ayçiçeği,
SEBZE: 2.8 dekarda domates,
MEYVE: 5.1 dekarda elma, 11.9 dekarda portakal.
Üretim ortalaması ise sırasıyla, yaklaşık olarak 8 ton buğday, 5 ton mısır, 6 ton ayçiçeği, 34 ton domates, 8 ton elma, 36 ton portakal ve 4.5 ton mercimek üretmektedirler.
20-49 dekar işletme grubu: Ortalama olarak 15.6 dekarda buğday, 5.5. dekarda mısır, 13 dekarda ayçiçeği, 8 dekarda mercimek, 2.7 dekarda domates, 5 dekarda elma ve 9 dekarda portakal üretmektedirler. 20-49 dekar işletme grubu ortalama olarak 3.4 ton buğday, 1 ton mercimek, 4 ton mısır ve 2.3 ton ayçiçeği üretmektedirler. Domates, elma ve portakal da ise 20-49 dekar işletme grubu ortalama olarak genel ortalamaya yakın bir üretim yapmaktadırlar.
Küçük işletmeler ortalama arazi varlıkları ve ortalama üretimleri de genel ortalamanın çok altında kalmaktadır.
1000 dekar ve üzeri işletmelerin ortalamaları incelendiğinde ise hem ekim-dikim alanı, hem de üretim olarak genel ortalamanın oldukça üzerindedirler.
Yani, tarımın yapısı çok sayıda küçük ve parçalı işletme şeklinde tanımlanabilir. Kısaca, Türkiye’de üretim büyük işletmeler tarafından gerçekleştirilmektedir. TMO buğday alımları da bu görüşü desteklemektedir. “
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.