Günümüz insanı yediği kadar giydiğinin de vücuduna zarar vermemesine dikkat etmektedir.
İşte bu noktada seçicilik başlamakta. Üzerine alacağı giysinin hammaddesinin önemi ortaya çıkmakta.Pamuk, ve sentetik kumaşlar arasında tercih yapılmakta,pamuklular daha pahalı da olsa sentetik kumaşlara tercih edilmektedir.
Bu konuda DPT raporlarını ele almamızda yarar görüyorum:
“Bu bakımdan ekolojik tarım (organik tarım), giderek yoğunlaşan tarımsal girdi kullanımının meydana getirdiği sağlık ve çevre sorunlarının çözümünde etkin bir alternatif olarak kabul edilmektedir.
Dünya genelinde nüfusun ve hayat standardının artışına paralel olarak gıda ve giyim üretimi için elyaf, kağıt (gazete, kitap vb.) ve kereste gereksiniminin arttığı bilinmektedir. Artan talep öncelikle daha fazla alanın tarıma açılması ile sağlanırken bu uygulamada sınır noktaya ulaşılması sonucu birim alandan daha yüksek verimi arttırmak hedeflenmiştir.
Bu artış ıslah çeşitleri, sulama, yoğun gübre ve ilaç kullanımı ile sağlanmıştır. Dünya pamuk üretiminde 1950-1995 yılları arasında elde edilen üç misli artış, kaliteli tohumluk, sulama ve yoğun girdi kullanımı ile gerçekleşmiştir.
Tarımdaki yoğunlaşmaya (üretim ve verim artışı) karşın günümüzde açlık sorunu halen devam etmektedir. Yüzyılımızın özellikle son çeyreğinde çevre kirliliği ekolojik dengeyi gittikçe daha çok tehdit eder bir hale gelmiş, bu da yaşayan her türlü canlı ve insanların sağlığını tehlikeye sokmuştur.
Tarımsal üretimi arttırma ve albenisi yüksek ürünler elde etme adına aşırı ve kontrolsüz bir şekilde kullanılan insektisid, fungisit ve herbisit gibi toksik maddelere bugün dünyanın her yanında rastlamak mümkündür. Tarımda kullanılan zirai mücadele ilaçlarının sadece yüzde 0.1’i mücadele edilen zararlılara ulaşmakta, geri kalan yüzde 99.9’u toprağa, suya ve havaya karışarak çevreye olumsuz etkide bulunmaktadır.
Ekolojik tarım, doğal olarak bütün alanları olduğu gibi tekstil ve konfeksiyon sektörünü de etkisi altına almıştır.
Bu gelişmeler sonucunda Türk pamukçuluk sektörünün geleneksel üretim çizgisinden çıkarak organik üretime yönelmesini bir zorunluluk haline getirmektedir.
“ İhracatının büyük kısmını Avrupa Birliği ülkelerine yapan Türk tekstil sanayi de bu ülkelerin uyguladığı yaptırımlardan etkilenmiş ve tekstilde de eko-tekstil olayı gündeme gelmiştir.
Eko-tekstil; ekolojik dengeyi bozmadan, insan ve çevre sağlığına zarar vermeden üretilebilen, kullanılabilen ve yok edilebilen ürünlere denilmektedir. Bu da tekstil elyaflarının üretiminden başlayarak, mamul haline gelinceye kadar geçen her aşamada ve mamulün kullanımı sırasında insana ve çevreye zarar vermeyen maddeler ve yöntemlerle üretilen, yine insana ve çevreye zarar vermeksizin yok edilebilen ürünleri kapsamaktadır.”
Bu ilkeler Türk tarımına uygun olup hem pamuk üreticisi hem de Türk tekstilcisinin uzun soluklu ve sağlıklı bir sürece girmesinde yol açıcı bir unsur olabilir.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.