Ortakçı/Kuyucak Kazasına ait Temettüat Defterleri kayıtlarına göre, toplam arazi içindeki tarla, bağ ve bahçe arazilerinin payını tespit etmek mümkün iken, bu alanlarda ziraatı yapılan her bir ürün için ne kadar arazi kullanıldığını belirlemek mümkün olmamaktadır.
19 yüzyılda Ege Bölgesinde ihraç değeri yüksek olan tarım ürünlerinin en önemlileri arasında buğday, arpa, kuru üzüm, kuru incir, palamut, pamuk yanında tütün de yer almaktadır Ekim alanlarının büyüklüğü belirtilmemekle birlikte, Kuyucak Kazasında, ağırlıklı olarak Gireniz’de bazı şahıslar tütün tarımı yapılmaktadır.
Kuyucak Kazasında hububat olarak tarımı yapılan ürünler buğday, arpa, bakla, susam, arzan, kokoros, mısır ve darıdır.
Hububat
Kuyucak Kazasında hububat olarak arpa buğday, mısır, darı, kokoros, arzan ve bakla yetiştirilmektedir. Bunlardan sadece arpa ve buğdayın miktarı verilmiştir.
Buğday, tüm Osmanlı coğrafyasında olduğu gibi Kuyucak Kazasının bütün köylerinin vazgeçilemeyen bir ürünüdür. Halkın temel ihtiyaçları olan ekmek, bulgur, erişte gibi yiyeceklerin buğdaydan yapılması ve bölge iklimde yetişebilmesi buğdayın, hayvancılığın yaygın olduğu bazı köyler hariç olmak üzere en fazla üretilen ve tüketilen hububat olmasına sebep olmuştur.
Ovalık kesimde bulunan köylerde üretimin fazla olmasının yanında, iklimin elverişli olmasından dolayı, dağlık kesimlerde de köy halkı, evlerinin önlerinde geçimlik buğdayı üretebilmektedirler. Temettüat defterleri kayıtlarında “hınta” olarak geçmektedir.
Kuyucak Kazası Temettüat Defteri kayıtlarında buğdayın ölçü birimi “kile”,” ayar” ve ‟kutu‟‟ olarak geçmektedir.
Buğdayın öşür bedeli az da olsa değişmekle birlikte kilesi 20 Guruştur.
Yukarıdaki tablodan da anlaşılacağı üzere en fazla buğday Pir Ahmed Mahallesinde üretilmektedir. En az ise Feslek Köyünde üretilmektedir ve bu kadar az olmasının sebebi hem su sıkıntısı olması, arazilerin engebeli ve buğday üretimine daha az uygun olması, hem de arazi yetersizliğinden kaynaklanmaktadır. Çünkü Feslek yerleşim yeri itibari ile dağlık bir alandadır.
Savcıllı ve Gireniz yüksek miktarda buğday elde eden yerleşim birimleridir. Her iki köyün de yüksek miktarda buğday üretmesinin nedeni köyün önünde geniş birer ovaya sahip olmalarıdır.
Bazı köy ve mahallelerde buğday üretimi yeterli arazi olmasına rağmen yok denecek kadar azdır. Burada hane başına düşen buğdayı ele alırsak miktarın yetersiz olduğunu görülmektedir. Tüm Kuyucak kazasında üretilen buğday miktarı 566 kile olup, İstanbul kilesi Kullanılan Kuyucak Kazasında bugünkü karşılığı yaklaşık olarak yaklaşık olarak 15055 kg’dır. Temettüat Defterlerine kayıtlı 857 hanenin toplam olarak hane başına 17,5 kg. nüfus üzerinde hesaplanması ile kişi başına yıllık buğday tüketimi 35 kg’a karşılık gelmektedir.
Ancak buğdayda taneden sapı ayrılmamış ve “Melaz” olarak adlandırılan ve hayvan yemi olarak kullanılan buğday düşüldüğünde bu rakam yıllık gıda ihtiyacını karşılamaktan uzaktır.
Kuyucak Kazasında hemen hemen tüm mahalle ve köylerden buğday öşrünün eksik yazıldığı ortaya çıkmaktadır.
Kaza genelinde hane başına buğday öşrü ortalaması 26,8 Guruştur.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.