ÜRETİM SÜRECİ VE GIDADA UZUN DÖNEMLİ TEDBİRLER

Salgın dönemi göstermiştir ki gelecekte insanlığın en önemli sorunu gıda ve beslenme olacaktır.

Bu bakımdan gelişmiş ülkeler ve tarımda varlığını korumayı amaçlayan gelişmekte olan ülkeler stok ve üretim planlamalarını yeni baştan ele alarak “milli tarım politikaları” nı oluşturmuş veya oluşturmaktadırlar.

Ne yazık ki ülkemiz bu açıdan ele alındığında henüz yapısal anlamda ve belirli planlar dahilinde gıda ve tarımsal üretim alanında milli politikalar geliştirmemiştir.

Enflasyon bahanesi ile yola çıkan bazı ithalat lobileri ve bunların çıkarlarına hizmet eden Ankara bürokrasisi milli üretim modeli yerine ithalata dayalı gıda tedarikini tercih etmekte,ülkenin vergi ve üretmden kaynaklanan para rezervini çarçur etmektedirler.

Bu alanda neler yapılabilir:

“ Akılcı tarımsal destekleme modellerine geilebilir.

Kooperatifçilik ile üretim modeli tercih edilebilir.

Tarım ve Orman Bakanlığı, üniversiteler, tarım ve gıda sektöründeki STK’lar ve faaliyet gösteren işletme ve firmaların, tüketicilere yeterli ve dengeli beslenme imkânı sunarak gıda güvencesini sağlama amacıyla sürdürülebilir üretimi merkeze alması.

Sürdürülebilir üretimin sağlanması için teknik ve ekonomik olarak sulanabilir arazilerin yeniden tespit edilmesi, bu arazilerin sulama altyapı yatırımlarının tamamlanması. Mevcut sulama altyapısının su tasarrufunu en üst seviyeye çıkaracak şekilde modernize edilmesi planlanabilir.

Üretim açığı bulunan yem bitkileri, kuru baklagiller, mısır ve pirinç gibi tahıllar, ayçiçeği ve soya gibi yağlı tohumlar ve pamukta üretimin artırılması, ülkede üretimi mümkün olmayan ürünler hariç ithalatın sıfırlanması.

Üretim açığı bulunan yem bitkileri, kuru baklagiller, mısır ve pirinç gibi tahıllar, ayçiçeği ve soya gibi yağlı tohumlar ve pamukta, yeni sulama alanlarının açılması.

Verimlilik artışı sonucu atıl kalacak tarım alanlarının üretim açığı olan ürünler için kullanılmasının sağlanması.

Kullanılmayan tarım arazilerinin üretime yeniden kazandırılması.