Dünkü yazımızda verdiğimiz gibi tarıma verilen önem ölçüsünde tarımın milli ekonomiye katkısı da düşmektedir.
Türk çiftçisi kendi ürettiği ürünün fiyatının belirleyemez iken satın aldığı girdilerin “kimyevi gübre,tohum,zirai ilaç,elektrik,mazot ve makine-ekipman” fiyatlarının belirlenmesinde hiçbir etkisi bulunmamaktadır.
Bu kalemler içerisinde mazot ve elektrk fiyatları devlet tarafından kendi ölçütleri içerisinde fiyat değerlendirmesi yapılıp yıllık %30-60 arasında zam görürken diğer kalemler sanayi sektörü imalidir ve fiyatlarını kendileri belirlemektedirler.
“Tarımın kullandığı girdi değerinin 1979 yılı itibariyle %43,7’si tarımın kendinden, %31,9’u imalat sanayinden, %24,4’ü hizmet sektöründen sağlanırken, 1985 yılı itibariyle %36,6’sı tarımın kendinden, %42’si imalat sanayinden, %19,2’si hizmet sektöründen kaynaklanmıştır (Tuncer, 1990: 15).”
Tarımsal girdiler sürekli bir tarımsal üretim ve gıda arzı için vazgeçilmezdir. Çünkü
“* Tarımın yaygınlaşması ve sulama alanlarının artması sonucu, tarımsal girdi kullanımı artmakta ve tarım sektöründe sanayi ürünlerine olan talep artmaktadır.
• Tarımda girdi olarak kullanılan sanayi ürünlerine duyulan talep artışı bu sanayilerin gelişmesine ve yeni yatırımların gerçekleşmesine yol açmaktadır.
• Modern tarım tekniklerinin kullanılması sonucu üretim ve verimlilik artmaktadır.
• Bu artış kırsal kesimde gelir düzeyinin yükselmesine ve yaşam koşullarının iyileşmesine neden olmaktadır. Bu durum diğer sanayi mallarına olan talebi de arttırmaktadır.
• Üretim ve verim artışı tarıma dayalı sanayilerin gelişmesine katkı yapmaktadır. -Özellikle modern tarım alet ve makinelerinin kullanılması tarımda işgücü kullanımını azaltmaktadır.”
Türkiye'de tarıma dayalı sanayii ürünlerinin ihracatı, ithalatından daha fazladır.Ülke olarak Hindistan cevizi,ananas,kahve muz gibi bazı tropikal meyve ve gıdaları ithal ederken,yaş sebze ve meyve ihracatımızı başta olmak üzere gıda ve tarımsal ürün ihracatımız-yeterli olmasa da- 16-17 milyar dolar civarındadır.
Toplam ihracat değeri 2018 yılında. İhraç edilen tarıma dayalı sanayii ürünleri arasında en büyük payı tekstil ve giyim sanayii almaktadır. Bunu gıda-içki sanayii ürünleri izlemektedir. Tarım dayalı sanayii ürünleri ithalatı ise, yıllar itibariyle azalma eğilimindedir.
Bunun da nedeni imalat,ticaret,enerji,maden sektörlerine verilen yüksek desteklerin tarımdan esirgenmesinde yatmaktadır.
Olayın bir başka sosyal yönüde bulunmaktadır: Tarım kesiminin ürettiğinin fiyatını imalat ve ihracat sektörleri belirlemektedir. Bu da tarımın küçülmesine,tarım alanlarının azalmasına,köyden ve kırsaldan şehre göçe ve sürdürülebilir bir tarım sürecinin kesintiye uğraması gibi toplumsal ve ekonomik çöküntüye yol açabilecek bir sona doğru gitmektedir.
Bunun yanında diğer sektörler ürettiklerinin satış fiyatlarını aralarında söz birliği yaparak ,rekabete girmeden ,zarar etmeden belirlerlerken tarım sektörü arasında böyle bir işbirliği ve organizasyondan söz etmek imkansızdır.
2019 YILI, TARIMIN KESİMİNİN FEDAKÂRLIKLARI ANCAK DEVLET TERCİHİNDE İSE SON SIRADA YER ALMASI İLE GERÇEKLEŞMİŞTİR.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.