Temmuz ayının ortalarına geldiğimi şu günlerin ardından 2017 incir sezonuna girmeye hazırlanmaktayız.20-22 Temmuz ilk erkenci merkez olan Buharkent’te taze incirin kasaya girme tarihidir.
Her sezon olduğu gibi incirle ilgili sorunlar hep aklımıza sezon içerisinde gelir.
Maalesef yıllardır ilek ile ilgili pazarlama, yetiştirme, ilek sağlığı ve denetlemesi konusunda onlarca yazı yazmamıza rağmen bu konuda herhangi bir ilerleme kaydedilmedi.
Ayın şekilde incirin –taze ve kuru- sorunları hakkında yazmamıza rağmen sorunlar hale üreticinin yakasına yapışmış vaziyette sürmekte.
Üretici ve üretici temsilcisi olarak sorunlara yaklaşımımız, bakış açımız ve çözüm önerilerimiz aşikardır.
Fakat sektörün diğer temsilcileri ve sorunun gerçek sahibi olan devlet ve hükümet açısından “incirin sorunlrı” nelerden oluşmaktadır. Bir de onların gözüyle bakmakta yarar vardır ki ortak noktalarımızı bulalım .Eğer aklın yolu birse görüş ayrılıkları noktasında akılcı ve bilimsel hareket edelim.
Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’na bağlı Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü pek çok üründe olduğu gibi incir, özellikle kuru incir ile ilgili yıllık bir rapor yayınlamaktadır. Bazı bölmleri her yıl tekrarlansa da, tekrarı yapılan bu bölümler genelde istatistikî olduğu için hatırlatma bakımında gerekli görülmektedir.
Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’na bağlı Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü’nün “2015 yılı Kuru İncir Raporu” ndan yapacağımız alıntılar yukarıda açıkladığımız amaçlara hizmet edecektir.
“BM Tarım ve Gıda Örgütü (FAO) verilerinin son beş yıllık ortalama değerlerine göre Türkiye, yaklaşık 300 bin ton üretim ile dünya yaş incir üretiminin yaklaşık % 30’nu karşılayarak ilk sırada yer almaktadır. Türkiye’yi Mısır, Cezayir, İran, Fas, Suriye, ABD ve spanya takip etmektedir. Yıllara göre değişmekle birlikte, dünya incir üretiminin ortalama 1.100.000 ton, kuru incir üretiminin de 105.000 ton civarında (yaş incirin dörtte biri kuru inciri oluşturuyor.) olduğu dikkate alındığında, dünya incir üretiminin 680.000 ton civarında bir miktarının yaş incir üretimi olarak değerlendirildiği ortaya çıkmaktadır.”
Ülkemiz yaş ncir üretimi FAO verilerine göre 240- 300 bin ton arasında değişirken TÜİK bu rakamı yaklaşık olarak 10-30 bin ton farklarla 265-300 bin ton olarak açıklamaktadır. Üretilen incirn çok nemli bir bölümü iç pazarda tüketilirken Bursa siyahı inicirin ihracat şansı mevcuttur.
Daha önceki yıllarda Bursa merkez köylerinde yetiştirlen Bursa siyahı incir, artık daha geniş alanlarda yetiştirilmektedir. Önü ihracat ve iç pazar fiyatları açısından açık olan Bursa siyahı incir çeşidi için Aydın coğrafyası en uygun alandır. Zira Aydın toprakları ve iklimi hem erkencilik, hem şeker hem kalite hem de en uygun bölge iken üreticinin incir yetiştirmede bilgi altyapısının ileri ve eksiksiz olması ayrı bir fırsattır.
Bu alanda çalımalarında dolayı Aydın İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürü Sayın Fuat Aktaş ve Erbeyli İncir Araştırma Enstitüsü ve Sayın Müdürü Selim Arapacı tebrikleri fazlası ile hak etmektedirler.
Sarı lop incir ise daha çok kurusu tüketilmesine rağmen özellikle Buharkent Horsunlu arasında yoğun bir iç Pazar satışı bulunmaktadır.
Taze incir sofralık ve sanayilik olarak satın alınmaktadır. Sofralık olan büyük bölümü turizm bölgelerine ve il merkezlerine sevkedilirken sanayilik olanı iç ve dış pazarda tatlı, pasta ve kek yapımında deerlendirilmektedir.
2016 yılında ülke üretiminde lider durumda olan Buharkent 7 500 ton şoklanmış ve kıyılmış taze incir yanında 25 bin ton sofralık incir üretmiştir.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.