Takip Et

TARIMSAL ÜRETİCİ BİRLİKLERİ YASASI VE MALİ EKSİKLİKLERİ-1

Dünkü yazımızda “Tarımsal Üretici Birlikleri” nin kendilerine 5200 sayılı yasa ile verilen görevleri belirtmiş bu görevlerin yerine getirilmesi için neredeyse tamamına yakının bir finans birikime ihtiyaç olduğunu belirlemiştik.

Bugün ise “Tarımsal Üretici Birlikleri” nin bu yasa ile belirlenen gelir kalemlerini inceleyeceğiz.

Yasa, “Tarımsal Üretici Birlikleri” ne şu kaynaklardan gelir elde etmelerini kayıt altına almıştır.

a) Üyelik aidatları.

b) Üyelere sağlanan danışmanlık hizmetleri karşılığında alınan ücretler.

c) Yurt içi ve yurt dışından sağlanan bağış, fon ve yardımlar.

d) Taşınır ve taşınmaz mallardan elde edilen gelirler.

e) Reklam, tanıtım ve yayın gelirleri.

f) Birlik aracılığı ile pazarlanan ürünlerin satış bedeli üzerinden kesilecek hizmet payı.

g) Diğer gelirler.

Bugün tarım kesiminin durumu ortadadır.Ülkemiz sistemi içerisinde en alt gelir dilimini tarımsal üretim yapan çiftçiler ödemektedir.Diğer sektörlerin siyaseten baskın olması ve lobilerinin gücü tarım kesimini bu duruma sürüklerken tarım topraklarının küçülmesi,çiftçi sayısının azalması,çiftçi yaş ortalamasının artması,tarımın ülke hasılasından aldığı payın her yıl daha da düşmesi üreticiyi bırakın aidat ödemeyi sabit masraflarını karşılayamaz hale getirmiştir.

Hayvancılık ve bitkisel üretim yapan bir üretici,zaten var olan İlçe Tarım Orman Müdürlükleri, Sulama Birlikleri, Çiftçi Malları Koruma Başkanlıkları, Ziraat Odaları, Süt Birlikleri, Damızlık Birlikleri, Hayvancılık Kooperatifleri, Kalkınma Kooperatifleri ve benzeri kuruluşlara aidatını öderken ek olarak Üretici Birliğine de aidat ödemek istemeyecektir.

Üyelere sağlanan danışmanlık hizmetleri için Tarım Orman Bakanlığı desteklemeleri artık bir değer ifade etmekten uzaktır.Tarım Danışmanlarına sağlanan yıllık 36 bin TL ancak aylık,SGK pirimi ve stopaj vergilerini karşılarken,istihdam edilen Tarımsal Danışmanlar,zaten gelirleri kısıtlı olan Ziraat Odaları’na yük teşkil ederken Üretici Birlikleri için de bir külfet olacaktır.Özel danışmanlık şirketlerinin üreticiye verdikleri hizmet bedelleri de yüksek rakamlardan fiyatlandırılmaktadır.

Mesleki bir dayanışmanın sonucu olan Üretici Birlikleri dini ve hayır amaçlı kuruluşlar değildir. Üreticilerinin çıkarlarını kollamaya yönelik faaliyet gösteren ekonomik bir örgüttür. Bu nedenlerden dolayı birilerinin veya bazı kurum ve kuruluşların üretici birliklerine bağış yapacaklarını düşünmek ve bağış fon ve yardımları düzenli gelir kabul etmek gerçeklerle uyuşmamaktadır.

Yarın devam edeceğiz. 

ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.