TARIMSAL KOOPERATİFLER

Ülkemizde “çıkmazda” olan sektörlerin başında tarım gelmektedir.

Bunun da önemli nedenleri;

Devletin, hükümetlerin ve bürokrasinin tarıma yaklaşımı;

Doğru dürüst bir tarım politikasının zeminine oturmamış olması;

Ülkmizdeki tarımsal pazarlama yapısının üretici aleyhine işlemesi;

Tarımın ve tarım ürünlerininorta ve uzun vadeli planlamasının yapılmamış olması;

Tarım konusunda kurumlar arası işbirliğinin teşekkül etmemesi.

Peki tarım sektörünün,özellikle üretici kesimin kurtuluş yolu nedir?

Tek kelime :Kooperatifleşme.

Çünkü özel sektör keseri kendine yontar;Kendi dışında hiçbir kesime merhameti yoktur;Günü birlik kazanç peşindedir;diğer sektörleri yok ve yok olmaya mahkum kesimler olarak değerlendirir.

Diyeceksiniz ki hiç merhametli holding yok mudur?Elbette az sayıda vardır.Onlar da zaten holdingler sınıfının en alt katında yer alırlar.

Ülkemizde kooperatifçiliğin ana omurgasını “Tarım Kooperatifleri” oluşturur.

Kooperatifler üreticilere nasıl yararlı olur?

Bu sorunun cevabının Kooperatifçilik Genel Müdürlüğünün cümleleri ile verelim:

“Dünya’da ve Türkiye’de kooperatifçiliğin uygulama bulduğu alanların başında tarım sektörü gelmektedir.

Günümüzde en başarılı kooperatifler arasında da tarımsal faaliyet gösteren kooperatifler ile kırsal alanda finansal hizmetler yürüten kooperatif bankaları ilk sırada yer almaktadır. Yapısal özellikleri gereği tarım sektöründe dayanışma ilişkilerine sıkça rastlanır.

Tarımda dayanışma ilişkilerini ve kooperatifçiliği önemli kılan birçok neden bulunmaktadır.

1. Tarımsal girdilerin temin edilmesinde kooperatifler etkin rol oynarlar: Tarımsal üretimin en temel üretim faktörleri arasında tohumluk, fide/fidan ve damızlık hayvan gibi üretim materyalleri bulunmaktadır. Teknolojik gelişmeye bağlı olarak kalitenin yükselmesi ve fiyatın artması nedeniyle üretim materyallerinin temin edilmesi güçleşmektedir. Ayrıca kimyasal gübre, tarımsal makine ve ilaç gibi tarımsal girdilerin piyasası sanayiciler tarafından yönetildiğinden hem arzı hem de fiyatları belirleme gücüne tarımsal üreticiler sahip olamamaktadır. Kooperatifleşme yoluyla ortak hareket ederek; çiftçiler sanayi ürünü tarımsal girdileri düşük maliyetle ve zamanında temin etme, sanayiciler ise arz miktarı için öngörü ve üretim planlaması yapma fırsatı yakalamış olmaktadır.