Her şey Türkiye sahillerinde pansiyon kültürünün sona ermesiyle başladı. Önce, sargılı çarşaflı, tavandan vantilatörlü, öyle dümdüz ama tertemiz, hatta duşakabinsiz pansiyonları beğenmez olduk. Arkasından da tahta iskemlesinde oturup çoban salatası ve sardalya yediğimiz balıkçılara.
Sonra bir zamanlar havlumuzu serip girdiğimiz plajları beğenmemeye başladık. "Bir kokteyl olsa fena mı olurdu?" diye düşündük. "Ayy, orada duş bile yoktu, otopark yoktu, o koyda arabamız güneşten yanıyordu!" ya da "Off, bu insanlarla aynı yerden denize girilir miydi?" şeklinde şikayetler ettik. Herkesin güneye yerleşip lokanta, butik, otel açması ve kimsenin buna ses çıkarmaması da başka bir felaket oldu. Oysa ki sadece bunaldığımız işimizden, büyük şehirdeki kesmekesten kaçıp güzel bir şeyler yapmak istemiştik. Kendimizi eleman bulamadığımız ve üstelik dünya kadar borca battığımız bir işletmenin sahibi olarak bulduk. Üstelik dükkan da kiraydı, otel de!
Ardından köylüsünü köyleri adam etmeye geldi sıra. Kasaplarıyla, bakkallarıyla, teyzeleriyle, amcalarıyla, nalburlarıyla, namuslarıyla yaşayıp giden köylülerin aklını çeldik; adamın at damına 1 trilyon verip o canım köyü 6 bin kişilik "meyhane"ye (başka bir şey demeye dilim varmıyor) çevirdik. Şimdi tüm bu yitirdiklerimizi bulmak için Yunan adalarına gidiyoruz. 10 yıl önce gitmeyi bıraktığım, 4 yıldır gitmediğim, kendimi tekrar yollarında bulduğum Samos, gram değişmemiş. Mesta’ya el yapımı makrome çantalar satan bir dükkan, Doğu kıyısına da bir giriş serbest beach açılmış; hepsi bu. Açan çocuk adalı olmasına rağmen 3-5 yıl izinlerle uğraşmış, kiralık koya çiçek gibi bir yer yapmış, otopark, duş, kabin, şezlong bedava!
Biz hiçbir yerde mutlu olamadık ki memleketimizde olalım. Bir zamanlar burun kıvırdığımız pansiyonlar butik olunca 100 euro’ya çıkmış geceleri! Ee, bunu sen istemedin mi güzel kardeşim? Şimdi neye kızıyorsun?
Yani diyorum ki, suçu birbirimizde arayacağımıza (işletmecisinden misafirine) önce kendimizde mi arasak? Gerçi artık geçmişle olmamış!
Bodrum’un yerlisi böyle olacağını bilseydik, SATMAZDIK diye feryatlar içinde...
Hepinize iyi hafta sonları sevgili DENGE okurları…
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.