Kervan...

Kokusu ve kendisiyle son derece barışığız.

Çocukken çok giydik.

Halen, köye gittiğimizde giyeriz.

Kauçuktan imal edilir.

Zeytin ağacının, başına çıkarken ve başında sırık sallarken önemli bir denge aracıdır.

Islak çimde fena kayar.

Dikkat etmezseniz; kalçayı kırmadığınıza şükredersiniz.

Baş parmağın başladığı yerden yırtılır.

Ayak bileğinin her iki tarafındaki kemik çıkıntılarına dokunma riski vardır.

Oralarını, ya çakı ile kesersiniz ya da ayağınız alışır, gider...

Topuğunu ve burnunu keserseniz terlik olur.

Özellikle dağ köylerinde giyilebilecek en ideal ayakkabıdır.

Çocukluğumuzun Adidas'ı, Nike’dir...

Aydın’nın bütün dağ köylerinde çok yaygın kullanılır.

Türkiye varlığını, “Ermenek'te maden kazasında yer altında kalan oğlu için ‘Oğlum yüzme de bilmezdi, suyun içinde ne yaptı’ diyerek Türkiye'yi gözyaşlarına boğan Tezcan Gökçe'nin annesi Ayşe Gökçe'yi oğullarının cenaze töreninde teselli etmeye çalışan baba Recep Gökçe'nin iki ayakkabısının da yırtık olması yürekleri burktu...” şeklindeki haberlerle fark etti.

Recep Amca ve ayakkabılarının benzerini Aydın’da çok sayıda bulabilirsiniz.

Recep Gökçe ile ortak kadere sahip olan babalar da var.

Özellikle Çine’de kuvars üreten madenlerde 4-5 yıl çalıştıktan sonra akciğer kanseri olan ve genç yaşta yaşama veda eden çok sayıda hemşehrimizin babası da aynı durumdadır.

Ermenek halkanın başı sağ olsun. Recep amca ve Ayşe Teyze’ye Allah sabır versin.

Aydın’da, burnumuzun dibinde çok sayıda benzeri varken, onlara acımak gibi bir lüksümüz yok bizim.

Mekanın cennet olsun Tezcan ve tüm maden şehidi, gariban evlatları.

En acı olanı ne biliyor musunuz?

Siz gittiğinizle kalıyorsunuz.

Devletin de halkın da tutumu, sizi ve yakınlarınızı acıyormuş gibi yapmaktan öteye geçmiyor.

Sebebine değil de ölmenize kilitleniyoruz.

Ailelerinizin acısını değil de garibanlığını gösteriyoruz.

Böyle şaşalı ölümleriniz olmasa, sizi hiç mi hiç fark etmeyeceğiz.

Hakkınızı lütfen helal etmeyin.

Devletimiz de milletimiz de bunu hak etmiyor.