Genelevde bir belediye başkanı - Emin Aydın

Emin Aydın
[email protected] - 0.533 524 71 66

17 Ekim 2023, Salı

Bugün seni biraz geçmişe götüreceğim. Kimileri için 1984 yılına kadar zihin tazelemesi yapacağız. Kimileri için de sadece birkaç gün önce vefat eden bir siyasetçiyi yad edeceğiz.

Pazar günü toprağa verilen ve 76 yaşında hayatını kaybeden Söke’nin eski belediye başkanı ve Aydın Eski Milletvekili Mehmet Semerci’yi konuşacağız.

Kendisini mesleğe başladığım 1999 yılından bu yana tanırdım. CHP Kongrelerinde yaptığı birleştirici ve yapıcı konuşmaları ile hep dikkatimi çekerdi.

Kısmet oldu. 2016 yılında röportaj yapma imkanı buldum. O zamanlar, şehre damga vurmuş şahsiyetlerle “Aydın’a yön verenler” başlıklıklı sohbetler yapıyordum.

Semerci ile gerçekleştirdiğim seri halde Denge Gazetesi’nde 5 gün arka arkaya yayımladığımız röportajın linklerini yazının sonuna bırakacağım.

Baştan sona hepsini okumanı tavsiye ederim. Semerci’yi ve anlattıklarını çok seveceksin. Röportajdan bir bölümü de buradan sana aktarayım.

Belediye başkanı iken unutamadığı anılarının arasında Söke Genelevine ziyaret edişini ve daha sonra genelev sakinlerinin kendisine iadeyi ziyaretini anlatmıştı;

“PATRONİÇE BENİ MÜŞTERİ SANDI”

Bir güzel anım daha var bunu her yerde anlatmaktan büyük gurur yaşarım. Söke’nin çıkışında bir genelev vardı, seçimlerde bize oy verdiklerini bildiğim için ben bu geneleve ziyarete gittim. Seçimlerden 15-20 gün sonraydı. Benim bir meclis üyem var utangaç, beyefendi, saygın birisi. Belediyeye gelmişti. ‘Kalk ağabey bir ziyarete gideceğiz’ dedim. ‘Genelev’ desem hayatta gelmez. ‘Olur’ dedi sekreterim de yanımızdaydı. ‘Üç, dört zabıta bizi takip etsin’ dedim. Genelevin o zaman büyük bir kapısı vardı ve büyük duvarlarla örülü bir yerdi. Büyük kapıdan girdikten sonra, ilk evin merdivenlerinden çıktım. Girişte şişman bir bayan vardı, içeri girdim ve ‘ben başkanım’ dedim. 'Geç geç, her gelen ya ‘başkanım’ ya da ‘genel müdürüm’ diyor, geç içeri, kime istiyorsan gir” dedi, beni müşteri zannetti. Demek ki insanlar kendini yüksek göstermek için bu şekilde konuşuyorlarmış. Kadın beni azarlar gibi konuşurken, müşteri zannederken zabıta geldi, ‘Başkanım bir emriniz var mı, bekleyelim mi?’ deyince kadın benim gerçekten başkan olduğumu anladı. Bütün evlere haber verdi, bir sürü kadın geldi. Pastalar, çaylar derken 1 buçuk saat geçmiş. Ben onlara, ‘Her kim size bir şey yapmaya kalkarsa, baskı yaparlarsa, başınıza bir şey gelirse gece gündüz beni arayabilirsiniz’ dedim. Bir arzularının, benden istedikleri bir şeyin olup olmadığını sordum. Çünkü onlar benim bu hayatta en saygı duyduğum insanlar. Çünkü yaptıkları şey hiç de kolay değil. Sen, ben, para için vücudumuzu satabilir miyiz? Ertesi gün emniyet müdürünü de uyardım, tedbir aldırdım.

“GENELEV KADINLARINI KAPIDA KARŞILADIM”

1 hafta sonra beni ziyarete gelmek istediklerini söylediler. ‘Genelev kadınları, başkana ziyarete gelecek’ diye de fısıltı yaydırdım. Gelecekleri sıra, belediyenin karşısında insanlar toplanmışlar, meraklı bakıyorlardı. Kapıya hemen zabıta ekibini koydum. Ellerinde çiçekler, çikolatalarla gelmişler. Amacım bütün halkın onlara saygı duymasını ve dışlamamalarını sağlamaktı. Kapıya kadar çıktım, onları karşıladım. Sonra makamıma çıkardım, bir süre sohbet ettikten sonra gittiler. Bütün bunlar halkın gözü önünde oldu. Ve bu durum günlerce konuşuldu. Bu da benim en güzel anılarımdan biridir.

Mehmet Semerci, bu memleketin önemli bir değeriydi. Ailesi ve sevenlerinin başı sağ olsun. Röportaj linklerini sırasıyla koyuyorum. Yorumlarını bekliyorum.

İmparator gibiydim

https://www.aydindenge.com.tr/siyaset/15/03/2016/imparator-gibiydim