Hıdırgillerden Aydın’da çok var.
Devekuşu gibidirler.
“Koş” dersin, “Kuşum” derler.
“Uç” deyince, deve oluverirler.
Aslında hiçbir halt değillerdir.
Fakat lafın anasını ağlatırlar.
Sanırsın ulema…
Bildikleri için konuşmazlar.
Konuştukları için bilinirler.
Ne konuştukları da pek anlaşılmaz.
Hiç kimse çıkıp “boş boş konuşma” demez.
Hep el üstünde tutulurlar.
Zaten çoğu da miras yedidir.
Çenelerinden başka yerleri çalışmaz…
Bir de Kadirgiller var.
Kadir Gecesi’nde doğanlardan başka.
Ama Aydın’da sayıları çok az.
Dün “Kadir” sandığım birinden mektup aldım.
O da “Halim budur” diyor.
Kadir ‘Çöp’demir’in kulakları çınlasın…
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.