Devler ve develer

Aydın’da ve Ege’de “deve güreşi” dedin mi, akan sular durur.

Kasım’da başlayıp Nisan’a kadar, her hafta sonu bir yerde deve güreşi yapılır.

Poşular takılır, mangallar yakılır, deve sucuğu ile birlikte rakılar içilir.

Piknik havasındadır.

Güreşten ziyade, kültürel bir eğlencedir.

Güreş alanındakilerin büyük çoğunluğu, arenaya dönüp bakmaz bile.

Aydın, deve güreşleri konusunda çok büyük bir öneme sahiptir.

Sayıları 100’e yakın güreş devesi bulunmaktadır.

Benim gibi sıradan vatandaşlar için bir eğlenceden ibaret olan deve güreşlerine, deveciler ve bu kültüre gönül verenler büyük önem vermektedir.

Ege, Marmara ve Akdeniz’de tertiplenen deve güreşlerinin takvimini belirleyen Federasyon Aydın’da kurulmuştur ve başkanı da Aydınlıdır.

Aydın için böyle ciddi bir öneme sahip deve güreşleri, hele ki seçim dönemlerine rastlamışsa daha da kıymetli bir hale gelir.

Diğer dönemlerde belediyelerin angarya olarak gördükleri deve güreşleri ve benzeri organizasyonlar, seçim dönemlerinde bulunmaz hint kumaşı oluverir.

Yol, su, kanalizasyon, çöp, park, otopark, imar unutulur; dev gibi adamlar deve güreşi kavgasına tutuşur.

Aydın Belediye Meclisi’nde de böyle olmuş.

Bizim Aydın’ın sorunlarına kafa yorsunlar diye seçtiğimiz, oturum başı ücret de ödediğimiz kelli felli adamlar, “yok artık devenin nalı” dedirtecek işlerle zaman öldürüyor.

Bence böyle bir konu, Belediye Meclisi’nin gündemine bile alınmamalı.

Teknik ve hukuki olarak Meclis’te görüşülmesi gerekiyorsa da, usulen oylanıp geçilmeli.

Böyle bir konu, öylesine pahalı bir Meclis’in gündemini meşgul etmemeli.

Aydın büyük düşünmeli.

Lüzumsuz işlerle vakit öldürmemeli.

Dün sabah Çine’den gelirken, önlerine “Aydın Belediyesi” yazılmış kömür yüklü 3-4 kamyon konvoy halinde ilerliyordu.

Çine’ye mi yoksa Karpuzlu’ya mı gidiyorlardı bilemem.

Çine’nin ve Karpuzlu’nun köylerindeki fakir fukaraya kömür dağıtacak kadar zengin, sosyal belediyeciliğe büyük önem veren bir Aydın Belediyesi’nin, Meclis üyelerinin ‘ret’ kararı nedeniyle deve güreşlerinden 50 bin lirayı esirgemesi üzücüdür.

Deve kiniyle bu işler yürümez...