Lütfen yerlere tükürmeyin…

Niye mi?

İki yıl önce, 7 Haziran 2012’de kaybettiğimiz Abdurrahim Karakoç’un aşağıdaki “VASİYET” isimli şiirini okuduğunuzda; tükürüğümüzü boş yere telef etmememiz gerektiğini daha iyi anlayacaksınız.

İşte o şiir:

“İmansız askerin, korkak paşanın

Bir boyuna bir de enine tükür.

Kaçarken vurulup yere düşenin

Bir leşine bir de kanına tükür.

Ölürsen de hak yedirme, hak yeme;

Aka kara, karaya da ak deme.

Adaletten ayrılırsa mahkeme,

Bir hakime bir de kanuna tükür.

İlaç olsa içme düşman tasından

Sakın taş attırma dost arkasından

Kim iki yüzlüyse tut yakasından

Bir yüzüne bir de canına tükür.

Millet parasından verdirme parsa;

Edirne'den Van'a, Muğla'dan Kars'a

Nerede sahte bir kahraman varsa

Bir resmine bir de şanına tükür.

Kesmekle kısalmaz cömerdin eli

Yiğidin adına eklerler deli.

Baban olsa bile Allahsız ölü

Bir ruhuna bir de sinine tükür.

Bırak hesabını ölüm kalımın

İnanmışa zulmü ne ki zalimin

Manayı reddeden sözde alimin

Bir ilmine bir de fenine tükür.”