Davranışlarımız Önemlidir

Çocuklara bir şey öğretme niyetiyle öğretip gösterdiklerimizden çok daha fazlasını davranışlarımızla farketmeden öğretiyoruz. Bebekler sevgisini gösterme şeklini bile bizden öğreniyor. Çocuklarımızın diğer insanlarla ilişkilerindeki yaklaşımlarının da temelini biz atıyoruz. İnsan ilişkileri dışında beslenme ve spordan tutun da diş fırçalama alışkanlığına, giyimine kadar birçok alışkanlığı da bizi izleyerek öğreniyorlar. Peki çocuklarımızın ilk rol modelleri olduğumuzun farkında mıyız? Başta ev içerisindeki diğer aile bireyleri olarak, diğer insanlara çocuğumuzun davranmasını istediğimiz gibi davranıyor muyuz? Kazanmasını istediğimiz davranışlar için ona örnek oluyor muyuz? Çocuğumuzu yeterince anlıyor muyuz?

Çocukların özellikle kriz anlarında en çok ihtiyacı olan şey anlaşıldığını hissetmektir.

Derin bir nefes alın, diz çökün, göz teması kurun ve sakin bir sesle yanında olduğunuzu hissettirin. İzin verdiği ölçüde dokunabilir, kucaklayabilirsiniz. Temas istemediğinde sesinizle, beden dilinizle onunla birlikte olduğunuzu hissettirebilirsiniz.

Duygularını adlandırarak, onun güvenli limanı olun ve her şeyden önemlisi ona iyi bir örnek olun.