Başlangıçlar ve Bitişler Üzerine

Başlangıçlar ne kadar umut doludur ve bitişler ne kadar üzücü…

Öyle midir gerçekten?

Her başlangıcın aslında bir son olduğunu ya da her bitişin yeni bir başlangıç olduğunu anlamak için zamana ihtiyacımız vardır.

Başlangıçlar korkutabilir, bitişler üzebilir.

Ancak kişisel zamanlamamızda yeterince zaman geçtiğinde anlarız korkularımızın ya da üzüntülerimizin gereksiz olduğunu.

Anahtar kelime “alışmak” tır.

Başlangıçlara da bitişlere de alışmak için zamana ihtiyacımız vardır.

Zaman ilerledikçe çok karmaşık görünen durumların bile ne kadar basit bir adımla başladığını hatırlarız mesela. Gurur duyarız bazen kendimizle. Ya da çok üzücü bitişlerin ardından yeterince zaman geçtiğinde artık içimiz acımadan nefes aldığımızı farkederiz, o zaman da şevkat gösteririz kendimize belki.

Zaman herşeyin ilacı olur. Çocuğun düşünen, sabırlı biri olması için biz yetişkinlerin de bu değişime, bitişlere, sonlara sabır göstermesi, zamana bırakması gerekir. Çocuk yetiştirmek zaten bir sabır işidir. Her yönden sağlıklı bir çocuk yetiştirmek için önce bizim sabırlı olmamız gerekir.

Hep söylediğim gibi siz değerli ebeveynler naparsanız çocuğunuzdan da aynısını görürsünüz yüksek ihtimalle. Kendi çocuğunuzla aranızda çok özel bir bağ vardır. Çocuklar iyi birer gözlemcidirler, seyrederler,sorarlar,düşünürler, sorularına cevap bulamayınca da kafalarında kurarlar. Bir bilgisayar gibi herşeyi kaydederler, yeri ve zamanı geldiğinde hatırlarlar. Çocuklar bir ayna gibidirler siz onlara nasıl bakarsanız onlar da size öyle bakarlar.