Dünya aslında farklılıklar üzerine kurulmuştur. Neden mi? Çünkü herkes, herşey aynı olsa hayatın tadı olmaz. Tekdüze olur herşey. Kimse en iyiyi, ilginci, faydalıyı bulmak için uğraşmaz, aramak da istemez. Farklılıklar hayata ahenk katar, dünyayı güzelleştirir, zenginleştirir.
Farklılıklar, bizi diğerlerinden ayıran özelliklerimizdir. Hepimiz fiziksel özelliklerimiz ve kişilik özelliklerimiz ile diğer insanlardan farklılık gösteririz. Kimimiz uzunuzdur, kimimiz kısayızdir. Kimimiz duygusalızdır kimimiz metanetliyizdir. Bu bireysel farklılıklar kişiliğinizin şekillenmesinde ve oluşmasında önemli rol oynar. Bizi biz yapan özelliklerin, bizi başkalarından farklı kılan davranışlarımızın şekillenmesini sağlar. Tabii ki başkalarından farklı olmak için de bazı davranışları abartmamak da gerekir. Burada önemli olan sınırlarını bilmektir, çocuğa da sınırlarını öğretmektir. Çocuğumuzu her konuda sınırlarını bilen biri olarak yetiştirmek önemlidir.
İnsanlar birbirlerinin farklı özelliklerine saygı duymalı, başkalarının fiziksel özellikleri ile dalga geçmemeli, alay etmemelidir. Başkaları tarafından alay edilmek, lakap takılmak onur kırıcı bir davranıştır. Kendimizi kötü, öfkeli hissetmemize sebep olur.
Çocuklarımızın arkadaşlarına ve toplumda yaşadıkları diğer bireylere karşı empati duygusunun geliştirilmesi, farklılıkları zenginliğimiz olarak görmesi için bize düşen görev ise farklılıklara saygı duymaktır ve tabii ki bunu çocuklarımıza da sınırlarını göstererek öğretmektir.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.