Çocuklarımıza fırsat verelim ki gelişsinler, fırsat verelim ki keşfetsinler, kendilerini, hayatı tanısınlar, fırsat verelim ki öğrensinler. Çocuklarımızın bir şeyler yapabileceğine önce kendimiz inanmalıyız, çocuğumuza güvenmeliyiz ve ona güvendiğimizi davranışlarımızla hissettirmeliyiz. Yapamaz, edemez algısından kurtulup ona güvenip yanında olduğunuzu hissettirdiğiniz zaman neleri yapabileceğini siz de göreceksiniz.
Çocuklar aslında çoğu şeyi yapabilirler. Yeter ki onların anlayabileceği şekilde anlatalım ve onlara gösterelim. Yapacaklarına yeter ki gönülden inanalım, destekleyelim. Çocuğunuzun tüm ihtiyaçlarını siz karşıladığınızda ona yapacak bir şey kalmaz, ona öğrenebileceği bir şey de kalmaz. Çocuğunuzun yanlış yapmasından korkmamalısınız, çocuğunuzu desteklemelisiniz. Çocuğunuzun yanlış yaparak tecrübe edinmesine destek olmalısınız. Yeni tecrübeleri onu daima ileriye götürecektir. Tecrübe, başarıya yürüyen bir insanın en güçlü hafızasıdır. Çocuk pratikte bir şeyler yaptıkça, yapabileceği yeni şeyleri keşfeder. Daha küçük yaşlardan başlayarak bazı şeyleri kendisinin yapmasına izin vermelisiniz. Daha küçük yaşlarda döke saça da olsa yemeğini kendi yemesine fırsat tanıyın, ceketini kendisinin giymesine, saçını kendisinin taramasına, çorabını kendisinin giymesine izin verin. Mesela sofrayı kurarken ondan da küçük yardımlar isteyin. Bunlara eklenecek daha birçok davranış var.
Her ihtiyacı anne-baba tarafından karşılanan çocuk, anne babaya sormadan bir iş yapmayı tercih etmez, her zaman yanında bir yetişkin olmasına ihtiyaç duyar, kendine güvenini kaybedebilir. Karşılaştığı bir problemi çözmekte güçlük çekebilir, hata yapmaktan korkar, atacağı her adımda tereddüt eder ve kararsızlık yaşar. Çocuğunuz yanlış yaptığı zamanlarda onu cesaretlendirmek ve yaptığı hatalarından ders çıkararak, pes etmeyerek kendi başarı hikayesini oluşturmasını sağlamak yine biz yetişkinlerin elindedir.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.