Müthiş bir ask düşünüyor insan. Her şiir okuduğunda bütün bu şiirleri ben mi yazdım? Yoksa bütün bu şiirler beni anlatmak için mi yazıldı diye. Bu kadar mı benim yaşadıklarım benim hissettiklerim, benim düşündüklerim olur, bu edebiyatımızın en büyük şairlerinin çoğu da ben daha dünyada yokken ya da bebekken yazdıkları. Demek büyük aşklar böyle oluyor. Her devirde her yerde her yaşamda böyle oluyor. Keşke yerim olsaydı da gecenin tüm şiirlerini arka arkaya sıralasaydım, yalnızlığınızda kendinize ya da avucunuzun içinde sımsıcak bir avuç varsa onun kulağına…
Nazım Hikmet’le başlar tabii,
Akşam güneşiyle yüklü bulut var dağın üstünde
Bugün de sensiz yani yarı yarıya dünyasız geçti.
Birazdan açar kırmızı kırmızı gece sefaları birazdan açar kırmızı kırmızı.
Taşır havamızda sessiz cesur kanatlar, vatandan ayrılığa benzeyen ayrılığımızı.
Bu sıcaklarda seni düşünüyorum boynunu, bileklerini minderde ak kuş gibi yatan ayağını.
Senin söylediklerini.
Biraz da ölüme benzeyen yalnızlığımı.
Kim bilir belki bu kadar sevmezdik birbirimizi
Uzaktan seyredemeseydik ruhunu birbirimizin.
Kim bilir felek ayırmasaydı bizi birbirimizden
Belki bu kadar yakın olamazdık birbirimize.
Ve Cahit Sıtkı Tarancı,
İlktir baharın gönlümce geldiği
İlktir hem sarhoş hem ayık olduğum
Bir gerçek içindeyim düşten güzel
Sevdiğim gülüyor yanı başımda
Aşkından talihimin düzeldiği
Sen gökte ararken yerde bulduğum
Bir sende gördüm ince ruh ince beden
Sende murada erdim kırk yaşımda.
Ve de Oktay Rıfat,
Ama ben eski zaman aşığıyım
Sevmek kadar katlanmak da gelir elimden
Gece hayalimde gündüz fikrimde
Ela gözlü o yar çıkmaz gönlümden.
Özdemir Asafsız aşk olur mu?
Seni saklayacağım inan yazdıklarımda çizdiklerimde
Şarkılarımda sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni
Yaşayacaksın gözlerimde.
Sen göreceksin duyacaksın ,
Parıldayan bir aşk sıcaklığı,
Uyuyacak uyanacaksın.
Bakacaksın benzemiyor gelen günler geçenlere
Dalacaksın.
Bir aşkı anlamak bir yaşam harcamaktır,
Harcayacaksın.
Seni yaşayacağım, anlatılmaz
Yaşayacağım gözlerimde,
Gözlerimde saklayacağım.
Bir gün tam anlatmaya bakacaksın
Gözlerimi kapatacağım
Anlayacaksın.
Sonra Turgut Uyar ,
Bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,
Uykudan uyandırsam seni,
Ki daha sisler kalkmamıştır Haliç’ten
Vapur düdükleri ötmededir.
Etraf alacakaranlıktır henüz.
Bir gün sabah kapıyı vursam,
Kim o? Dersin uykulu sesinle içeriden.
Saçların dağınıktır, mahmursundur.
Kim bilir ne güzel görünürsün sevgilim,
Bir sabah vakti kapıyı çalsam.
Ve final tabii Cemal Süreya,
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsın.
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı.
Seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük.
Sonrası iyilik güzellik!
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.