Sonbahar iyiden iyiye kendini hissettiriyor .Bu memlekette baharı yaşamanın tadı bir başka.Aslında tam da bu mevsimde düşlerimiz alıp götürüyor bizi ateş yorgunu gecelere.Gözlerimizi açmak için sabaha , her günün kitapların , şarkıların ,türkülerin ayrı bir yeri oluyor bizde.Kitapların komodinden masalara taşındığı , çayların bir başka demli olduğu bu saatlerde sonbaharın dinginliği müthiş bir haz veriyor insana.
Bense sevgili , şimdilerde seni hatırlıyorum. Dilim dilim sonbahar güneşi değerken düşlerime bir yakamoz aksamında seyrediyorum geçen günleri.Kocaman düşlerimizin köşe başlarını tuttuğu bu mevsimde bazen bir şarkı olup geliyorsun kulağıma.Her şarkıda alıp başka başka yerlere götürüyorsun beni.Sonbaharla birlikte usulca fısıldıyor rüzgar: Sevmekten kim usanır , tadına doyum olmaz hangi gönül uslanır sevenle oyun olmaz , diye.
Düşünüyor insan gerçekten usanılır mı sevmekten ya da sevmeden yaşanır mı ? Kaç sevda değer yüreğine , kaç karanlık sabaha daha uyanırsın?
Ey sevgili , sonraları , yine yeniden seni çağıracak bir şarkı: Elbet bir gün buluşacağız bu böyle yarım kalmayacak , ikimizin de saçları ak öyle durup bakışacağız. Ve aniden umut gelecek aklımıza , aşkı yaşayan aşkı bilenlerin umudu.Biz biliyoruz ne kadar kolaya kaçarsak o kadar uzaklaşacak düşlerimiz bizden.Sonbaharın dokunduğu gözyaşlarımızı , ağaran saçlarımızda misafir ederken yorgun gözlerimizde bir şarkı daha çalacak:Bir ihtimal daha var o da ölmek mi dersin? diye . Alıp götürecek bizi aşkın bekliyor olma ihtimali o doyamadığımız zamanlara.Ve karanlık uykularda sürecek hasretimiz. Biz yine de bir şarkı tutturacağız tüm acılarımızın üstüne :Ah bu şarkıların gözü kör olsun diye.Gece bitecek ,manolya kokulu sohbetler bitecek ,bir tek düşler kalacak sevenlerin yüreğinde , bir tek düşler...
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.