Aşk varken dünyadaki en mutlu, en güler yüzlü, en keyifli bazen en deli insanı olursun sen. Aşk varken her şeyi en tepede en zirvede yaşamak istersin çünkü.''Dur'' diyemezsin kendine.Hesapsız kitapsız her şeyin ''en''i sen olursun. Aşksındır sen aslında bilemezsin bazen bunu. Sevdiğine gelince o ise iyi bir roman ya da ölüm kalım mücadelesinin ardından yazılmış bir şiirdir kimi zaman.
Aşkı yaşamak birçok şeye gebedir tabii ki. Aşk denen bu mefhumu dolu dizgin yaşarken bir duvara da çakılmak var elbette. Hani aniden sönen mumlar vardır ya pastaların üstünde işte onlar gibi. Mucizevi bir varlığın ya çocukluğuna ya gençliğine ya da canına işlemesidir mumların bu sönüşü. Fakat bunu göze alman gerekir.Aşkın bahara kestiğini bile bile aşka küsülür mü hiç ? Elbette ki hayır.
Yaşamın gerçek tadını alabilmek ancak aşkla mümkündür. Öyle ucundan kıyısından yaşamakla olmaz bu iş.Ya kendini tam vereceksin aşka ya da hiç bulaşmayacaksın. Sevmek de var işin sonunda sevilmemek de. Hepsi sana ait.
Ve sen sana ait duygularla , sana ait olana: Karanlığın içindeki ışıksın sen, bir masaldan düşmüş en iyi ihtimalsin sen. Her günün büyüsü, uçan halısı, sihirli lambası sensin dersen ne mutlu sana .
Cumhuriyet Dönemi yaşayan şairlerimizden Ataol Behramoğlu'nun dediği gibi:
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
....
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.
Hoş kalın Hoşça kalın.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.