Eğitimde özgürlük bence üretimin anahtarıdır ve motivasyonu artıran unsurlardan biridir. Düşündüğümüzde , öğrenciler baskıcı aşırı disiplinli öğretmenlerin derslerinden çok neşenin ve heyecanın olduğu, çok sıkılmadıkları derslere ilgi gösterirler.Derste eğlence ve disiplini buluşturabilmek en idealidir.Öğretmenler pedagojik yeteneklerini bu ikisini bir araya getirebilmek için kullanmalıdırlar.Bunun başarıldığı derslerde öğrenci , hem bilgiyi daha kolay öğrenir hem de kolay kolay unutmaz.
Araştırmalarda , öğrencileri çok önemli mevkilere gelmiş eğitimcilere işin sırrı sorulduğunda ilk şartın öğrencinin dersi sevmesi olduğu cevabı alınmıştır.Öğrencinin dersi sevmesi için öğretmeni de sevmesi gerekir.Tabii ki öğretmen de öğrencileri sevmelidir. Her iki kavram da sevildiği ortamda kendini güvende ve özgür hissedecek daha iyi öğrenecek ve öğretecektir.
Sınırlara uyulmadığı takdirde içinde bulunulan sisteme göre çeşitli cezalar elbette ki olmalıdır. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, cezanın can yakıcı değil öğretici yanıdır. Ceza uygulandığında kişiye bir şeyler katmalıdır.Şöyle ki cezalandırılan kişi haksızlığa uğradığını düşünüyorsa bu ceza bir şey kazandırmayacaktır.Aslına baktığınızda öğretmen çoğunlukla iyiyi gündeme getirip olumluyu pekiştirmeye çalışırsa ödül odaklı başarı daha da kendini gösterecektir.
Yani değerli okur , isteklerine yenilmemek için belli bir iç disipline öz denetime sahip olmalı ; ihtiyaçların isteklerin arasında bir denge kurmalıyız.Nasıl ki bir futbol maçında zevk ve eğlencenin yanında kurallar varsa herkes uymak zorundaysa bireyler de günlük hayatın içinde eğlenirken ve öğrenirken kurallara uymak zorundadır.Kurallar belirlenirken yönetenlerin ve öğretmenlerin işi aşırıya götürmemesi önemlidir.Zira öğrencinin , bireyin girişimciliğini kısıtlayan , motivasyonunu kıran kuralların kimseye faydası dokunmayacaktır
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.