Yerel gazeteler, kalkınmışlığın gelişmişliğin ve demokrasinin en önemli göstergelerindendir. Yerel gazeteleri güçlü olmayan, şehirler de güçlü değildir. O şehirlerde çoğu şeyler, halkın istediği gibi değil, halka hükmedenlerin arzuladığı şekilde gerçekleşir ve uygulanır. Haklının değil, güçlünün dediği olur. 

Yerel gazeteler, öncelikle bunun için vardır. Halkın isteklerini dile getirir, güçlünün değil, haklının sesi olmak için çaba harcarlar. Bunu da ancak, halk adına gazetecilik yapan, gücünü halktan alan yerel gazeteler ve gazeteciler yapabilir.

Yerelde gazetecilik yapmak, büyük özveri gerektirir. Yerel gazeteler çok kısıtlı imkanlarla ve güç şartlarda yayınlanır. Çok sayfalı, renkli, ihtişamlı değillerdir belki, ama her satırı o yöreyi anlatır. İçindeki 40-50 haberin tamamına yakını, yayınlandıkları şehre aittir. O gazeteleri ‘yerel’ yapan da, zaten bu yönleridir.

Gazete bayisinden belki daha ucuza ve daha çok sayfalı cicili bicili bir gazete alabilirsiniz, ama içinde siz yoksunuzdur, komşunuz yoktur, belki yaşadığınız şehirden sadece bir iki haber vardır. Ülke gündemine dair fikir edinebilirsiniz, ama yaşadığınız şehirde neler olup bittiğini, o gazetelerden tam olarak öğrenemezsiniz. Ertesi gün de durum değişmez…
Yerel gazetelerin, ne bir siyasetçiyle, ne bir finansörle, ne de bir ideolojik zümre ile göbek bağı olmamalıdır ki, tamamıyla halk adına yayıncılık yapabilsin. “Resmi ilanımı alır, yan gelir yatarım” diyen yerel gazeteler de topluma pek fazla bir şey veremez. Vermesi de beklenemez...

Bana göre yakın tarihte TBMM kürsüsünde yerel gazetelerin önemini en iyi anlatan konuşma olan, CHP Genel Başkan Yardımcısı ve Aydın Milletvekili Bülent Tezcan’ın 19 Nisan 2012’de yaptığı konuşmasının bir bölümünü, başta kendisi olmak üzere, tüm siyasetçilere ve Aydınlılara hatırlatmakta fayda görüyorum. Bakın ne diyor Sayın Tezcan:
"Değerli arkadaşlar, hemen hemen birçoğumuz, buraya Parlamento sıralarına gelmeden önce şöyle veya böyle bulunduğumuz bölgede siyaset yaptık. İlçe örgütlerinde çalıştık, il örgütlerinde çalıştık, siyasetin belli kesimlerinde görev aldık. Şöyle o günlere dönüp bir bakalım istiyorum. Siyaseti nerede öğrendiğimize bir bakalım. Basınla ilişkilerin nasıl kurulabileceği konusunda eğitimimizi nereden aldığımıza bir bakalım.

Bu çerçevede baktığımızda, eminim hepiniz şunu göreceksiniz: Yerel basınla ilgili birçok şey söyleyebiliriz, yerel basın hakkında akademik birçok şey söyleyebiliriz, araştırmaya dayalı birçok şey söyleyebiliriz; ama kendi kişisel, siyasal tarihimize dönüp baktığımızda şunu göreceğiz ki hepimiz, yerel basın siyasetçilerin staj yeridir. Staj yaptığımız yerlerdir oralar. Oralarda siyasetin stajını yaptık. Oralarda basın açıklamasının nasıl yapılacağını öğrendik. Oralarda basın toplantısının nasıl yapılacağını öğrendik. Daha bizim sesimizi Türkiye basınına taşıyacak kadar meşhur isimlere sahip değilken, bulunduğumuz bölgede bizi tanıtanlar o basın kahramanlarıydı, yerel basın çalışanlarıydı, yerel gazetelerdi.
Evet, yerel basın, demokrasilerin yerel unsurlarıdır, yerel anlamda en önemli unsurlarından birisidir. Bütün sıkıntılarına rağmen, bütün zorluklarına rağmen çok önemli bir unsurudur demokrasinin hem yerel demokrasinin hem de o bölgede genel demokrasiye katkıda bulunma sürecinde ama hepsinden öte bizim için, siyasetçiler için çok özel bir önemi vardır. Yerel basın, yerel siyasetin okuludur arkadaşlar, siyasetin okuludur, orada öğrendik birçok şeyi. Onun için, hiçbir şey için olmasa dahi sırf bu sebeple yerel basına borcumuz var değerli milletvekili arkadaşlar."

NOT: Sağlığımızı emanet ettiğimiz değerli doktorlarımızın ve tüm sağlık çalışanlarının, daha iyi çalışma ortamına kavuşmaları temennisiyle, 14 Mart Tıp Bayramı’nı içtenlikle kutluyorum.