Ben demiyorum, anası diyor; 
"A benim goca kafalı Mıstıfam" diye.
Hatta öyle seviyor oğlunu.
Yarım yamalak izlediğimiz Süper İncir filminde.
Çoğunluğu milli duygularla, Aydın sevdasıyla toplanmış 250'ye yakın Aydınlıya, sahur vaktinde 'Goca kafalı Mıstıfa' muamelesi yapılması, hazmedilemez bir durumdu.
Aydın'da kısıtlı imkanlarla çekilmiş ve Aydın'ı tanıtan filme destek sağlamaktı öncelikli gayeleri. O nedenle gecenin o vaktinde tıklım tıklım doldurmuşlardı sinema salonlarını.
Özür dilemesi gerekenlerden küfür ve hakaret işitmeleri, iyice dellendirmişti Aydın efelerini. Neyse ki, toplumsal bir faciaya dönüşmeden sükunet sağlandı ve gecenin 2'sinde herkes evinin yolunu tuttu.
Orada yaşanan gerginlikten çok, yarım kalan filmde gariban incir üreticisinin emeğinin karşılığını ödemeyen üçkağıtçı incir tüccarının kızına sevdalı goca kafalı Mıstıfa'nın akıbetinin ne olacağıydı, akıllarda soru işareti olarak kalan...
Paranın pulun bir önemi yoktu. Fakat aradan neredeyse bir hafta geçmesine rağmen, o gece 'Süper İncir'i katledip, onca Aydınlıya da hakaret edenler, henüz bir özür bile dilemedi. Ne de olsa onlara göre bizler goca kafalı Mıstıfalarız ya.
Safız, temiziz, her söze kolayca kanarız, ama lütfen accık akıllanalım gari.
Goca kafalı Mıstıfalıktan kurtulamadığımız sürece, üçkağıtçı incir tüccarları emeklerimizi, süslü kızları gönüllerimizi ve hayallerimizi çalmaya devam eder.
Ağzı laf yapan siyasetçiler de, oylarımızı ve geleceğimizi...
Şimdiden hepinize incir tadında bayramlar.