Bence hakkıdır. 
Hatta müstahaktır.
Topluma tepeden bakanlar, hep tepetaklak olmuştur.
Olmaya da devam edecektir...
Hep yakındılar "çok konuşuyor" diye.
Bir yandan da "susma Hakkı" diye gaza getirdiler.
Durmaksızın konuşunca da şikayet.
Ve Hakkı sustu nihayet...
Sadece Hakkı değil, haklı da konuşmalı.
Yapılar menfaatle değil, hakkıyla oluşmalı.
Haklılar sustukça gelmedi mi bunlar başa?
Hakkılar olmadı mı başkalarına maşa?
Kimileri su katmadı mı pişmiş aşa?
Laf anlatamadık ki katılaşmış taşa...
Ben kullanmadım susma hakkı.
Sen sus da gözlüklerin konuşsun.
Gözü kör olmayasıca;
Sen ayık mı, sarhoş musun?
Her gün serhoş şu Aydın'ın uşağı.
Gözü hep yüksekte, bakmaz ki aşağı.
Yüksek yüksek tepelere kurulsa da evler,
Yakın bir zamanda yükselir alevler.
Bir de bakmışsın, cüce oluvermiş devler.
Kimileri bağırıyor, 'Nerede bu devlet!'
Devleti temsil edenler, nelere alet...
Haklılar okuyor, onlara lanet.
Birilerinin elinde oyuncak olmuş adalet.
Ama bu devran sürüp gitmez ilanihayet...
Çıkan sonuçlardaki mesajlar çok derin.
Ey Aydın, ne zaman değişecek senin kaderin?
Bazı aç gözlüler ortalığı etse de talan
Gözünüzün içine baka baka söylenir yalan.
Birine desen ki, 'sen eşkıya mısın ulan!'
Sus pus oluverir, cevap gelir kukladan.
Adamlar saf değiştirir, üç kuruşluk cukkadan.
Dedim ki, 'o haberi Cem'e at'
Kulak misafiri olan muhbir de sanmış;
"Bunlar çok büyük bir cemaat"
Darmaduman olurlar, kalmasa menfaat.
Bende değişmez artık, oluşan bu kanaat.
Tekrar dönecek olursak bizim Hakkı'ya.
Tüm yaşananlar elbette onun hakkı ya.
Bizim Sercan kadar geniş olsaydı çevresi,
Elbette o müdür de verirdi gereken dersi.
Şimdilerde oluyor gibi gözükse de tersi,
Dilerim şaşırtırlar, beni ve herkesi...
Salih olmayan, ne anlar bundan?
Severek olmasa da yapacaksın korkundan.
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak...
... Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!