Merhaba ben S.K. 32 yaşında evli kadınım. Bazen vücudumda olan değişiklikleri hemen internetten araştırmaya başlıyorum. Bu araştırmalarım sonucunda en küçük belirti bile çok büyük bir hastalığın habercisiymiş gibi inanma eğiliminde oluyorum. Sürekli kanser miyim, ölecek miyim diye hem kendimi yiyip bitiriyorum hem de bu stresimi aileme yansıtıyorum. Birçok kontrolden geçtim, sağlık taramalarımı ihmal etmiyorum, doktorlar vücudumun sağlam olduğunu belirtiyor ancak bir türlü bu durum bana ikna edici gelmiyor. Bu durumdan, bu düşüncelerden kurtulmak için ne yapabilirim?
Öncelikle geçmişinizi düşünerek, kanserden veya başka bir rahatsızlıktan ölen bir tanıdığınız varsa bu durumun ne kadar etkisinde kaldığınızı ele almanızı istiyorum. Çünkü böyle bir ölüm mevcutsa korkularınızın düşünce sisteminizi ele geçirmesi çok doğal. Korku üzerine gidilmedikçe mevcut korkuyu çoğaltır, büyümesine neden olur. Siz sürekli araştırmalar yaptıkça, vücudunuzda ortaya çıkan belirtileri normal bir durum olarak görmedikçe içinizde ki korku canavarını beslemiş olacaksınız. Aslında kendiniz ne kadar güzel söylemişsiniz. Doktorlar hiçbir rahatsızlığın olmadığını belirtmiş. Hastanelere gittikçe, doktor doktor gezdikçe ve her belirtiyi internette araştırdıkça manevi olarak zarar görmeye devam edeceksiniz. Günümüz de internete ulaşımın kolay olmasından dolayı bilgi kirliliğinin meydana gelmesi çok doğal bir durum. Örneğin beyninde tümör olan bir kişi baş ağrısı yaşar. Ancak her baş ağrısı yaşayan kişinin beyninde tümör olmasının garantisi yoktur. O yüzden internetten bilgi almayı biraz daha durdurmanızı öneririm. Bu sürekli doktorlardan bilgi alın demek değildir. Bazı bedensel belirtiler yaşadığınızda bu durumun herkesin başına gelebileceğini düşünerek süreci yönetmeye çalışınız. İlk başlarda sıkıntı çekebilirsiniz. Düşünceleriniz size rahatsızlık verebilir ancak zamanla rahatladığınızı fark edeceksiniz. Bu durumla baş edemediğiniz nokta çevrenizde bulunan bir psikologdan yardım almanızı öneririm.
Merhaba ben G.T. 21 yaşında erkeğim. Son 6 7 aydır tek başıma, yanımda güvendiğim birisi olmadan kalabalık yerlere gitmemeye çalışıyorum. Dışarı çıktığım zaman o kalabalık içerisinde ki tüm insanların bana baktığını; kıyafetime, saçıma, yürüyüşüme dikkat ettiklerini düşünüyorum. Bu düşünce eleştiri noktasında gerçekleşiyor. Tek başıma dışarıya çıkmak zorundaysam insanlarla göz göze gelmemeye çalışıyorum. Rahat hareket edemiyorum. Bu yaşadığım durum normal bir durum mu? Herkes mi bunu yaşıyor yoksa sadece bunu ben mi yaşıyorum?
Öncelikle anlattığınız kadarıyla zihninizden bir takım olumsuz düşünceler geçiyor. Bu olumsuz düşünceler bazen otomatik olarak (refleks gibi) zihnimize gelir, bazen geçmiş yaşantılarımız bu olumsuz düşüncelerin oluşmasında etkili olur. Öncelikle insanlar size bakarsa, sizi eleştirirse ne olur? Bu sorunun cevabını bulmanızı öneririm. Neden bütün insanların sana baktığını düşüyorsun? İnsanların sana bakmasını gerektirecek farklı bir yapın mı var? Olasılık olarak düşünelim ve dışarıda ki bütün insanların sana bakmaları ne kadar olası bir durum? Bu soruların yanıtlarını kendinde bulduğun zaman bu düşünceler ile daha rahat başa çıkabilirsin. Ayrıca çevrende güvendiğin, yanında olduğunu hissettiğin kişilerle de bu soruların yanıtlarını araştırabilirsiniz. Ancak burada eleştirilmekle ilgili yapı göze çarpıyor. Kim tarafından eleştirilmekten korkuyorsun. Geçmişinde eleştirildiğin zaman nasıl tepki vermiştin. Acaba farklı zamanda, alakasız bir yerde yaşadığın eleştirilme durumunu farkında olmadan tüm yaşamına mı yaydın. Ayrıca 6-7 ay önce başlayan bir durum söz konusu. 6-7 ay önce ne yaşadın ve bu durum ortaya çıktı? Bu soruların yanıtlarını buldukça probleminden uzaklaşman daha kolay olacaktır.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.