Buğday KALP'TİR...
Buğday öpülüp başa konan nimettir...
Buğday doğaya çiçektir, renktir...
Buğday insanlara, dağlara ve taşlara nefestir, oksijendir...
Buğday un'dur, hamur'dur, ekmektir, börektir, çörektir, çorbadır...
Buğday tavuk, koyun, keçi ve ineğe samandır, yemdir...
Buğday berekettir...
Buğday kelebeğe, arıya, kargaya, serçeye, tüm kuşlara, karıncaya ve haşarata doyumluktur, rızıktır...
Buğday Hz. İNSAN'A aştır...
Buğday kadına sevgi, erkeğe güç, bebeğe süt, gence umut, ihtiyara şükürdür...
Buğday öğrenciye bilim, öğretmene hikmettir...
Buğday aşıkların sazın teline name, sözüne şiir, özüne Hakk'tır, hakikattir...
Buğday folklörün giyimine model, havasına oyundur...
Buğday sahibine zenginlik, marabasına geçim, yoksula zekat, düşmana korku, DEVLET'E vergidir...
Necip Fazıl KISAKÜREK'in dediği gibi...
Tohum saç, bitmezse toprak utansın!
Hedefe varmayan mızrak utansın!
Hey gidi Küheylan,koşmana bak sen!
Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!
Eski çınar şimdi Noel ağacı;
Dallarda iğreti yaprak utansın!
Ustada kalırsa bu öksüz yapı,
Onu sürdürmeyen çırak utansın!
Ölümden ilerde varış dediğin,
Geride ne varsa bırak utansın!
Ey binbir tanede solmayan tek renk;
Bayraklaşamıyorsan bayrak utansın!
NE MUTLU BUĞDAY EKEBİLENLERE... (SELİME AYDEMİR)
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.