Çocukların kendini değerli hissettiği, güven hissinin dağlara kadar ulaştığı andır aile ile vakit geçirmek. Bu yüzden aile ile fikirlerin paylaşıldığı, duygusal paylaşım anları oluşturmak çok önemlidir. Özgüvenin ilk basamaklarından olan bu adımı atlamamak gerekir. Aile ile paylaşılan anlar sevgi paylaşımının olduğu, iletişimin, etkileşimin olduğu güzel anlardır. Sevgi paylaşımı derken her anne ve baba çocuğuna sevgisini daima göstermelidir. Bu her çocuğun hakkıdır. Her çocuk sevilmeyi ve bunu annesinin ve babasının davranışları ile görebilmeyi hak eder.
Bazen anneler ve babalar ciddi olmayı, disiplinli olmayı gülmemekle, sevgisini göstermemekle karıştırırlar. Oysa ciddiyet, disiplin asık bir suratla olmaz, davranışlarda tutarlılıkla, kararlılıkla olur. Aman sevgimi göstermeyeyim çocuğum şımarır, söz dinlemez gibi bir düşünce doğru değildir. Her ne kadar iyi niyetli bir düşünce olsa da sevilmek, ilgi görmek, değerli, kıymetli hissetmek bir çocuk için en temel ihtiyaçlardandır. Sevilmek bir çocuğu, bir insanı besler, geliştirir, hayata bağlar, mutluluk verir. Sevgi, ilgi görmeyen bir çocuk yetişkin olduğunda sevgiyi yanlış yerlerde ve kişilerde ararlar. Bağımlılıkların en büyük sebeplerinden biri sevgi görememek, en büyük ilacı da sevilmektir. Birçok genç duygusal ihtiyaçlarını karşıladığını düşündüğünden bağımlılıklara yönelir.
Sağlıklı bir çocuk yetiştirmenin en önemli kuralı çocuğunuzu sevmek, değer vermektir, ilgili olmaktır. Her anne ve baba sağlıklı, dengeli, mutlu bir çocuk yetiştirmek istiyorsa bu kuralı göz ardı etmemelidir. Çocuklukta yaşanılan her an kaydedilir ve bu kaydedilen anlar çocukluktan yetişkinliğe kadar uzanır. Sevgi gören bir çocuk etrafına da sevgi verir. Sevgi görmeyen bir çocuk ise etrafına sevgi değil, sevgisizlik, mutsuzluk verir. Bu nedenle çocuğunuza sevginizi gösterin, hissettirin. Unutmayın, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin değeri, kıymeti olmaz.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.